پاسخ به:بیانات مقام معظم رهبری
جمعه 18 فروردین 1396 9:26 PM
تاریخ: 1369/06/04
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم
هر جمعی از شما عزیزان، وقتی به این‌جا تشریف می‌آورند و ما را به دیدار خودشان خوشحال میکنند، اولین چیزی که به ذهن ما خطور میکند، این است که برای شما عزیزان، جای خالی امام چه‌قدر رنج‌آور و دشوار است. آن روزی که این امت، امام خود را از دست داد و ایران کربلا و محشری شد، یکی از چیزهایی که به ذهن خیلیها میرسید، این بود که حالا فرزندان عزیز ما در اردوگاههای اسارت، این خبر را چه‌طور تحمل خواهند کرد. برای شما، حادثه‌ی سختی بود و برای این امت، فقدان عظیمی بود. جای امام خالی است؛ اما یاد او همه‌جا را فراگرفته است. باید سعی کنیم که این یاد را روزبه‌‌روز برجسته‌‌تر کنیم.
و اما مطلبی که لازم میدانم عرض بکنم، این است که هر ملتی لحظاتی در زندگی خود دارد که در آن، همه‌ی مردم امتحان میشوند. همان‌طور که یک فرد در سختیها و لحظات حساس دچار امتحان است، یک ملت هم همین‌طور است. اگر ملتی از امتحانها سربلند بیرون آمد، میتواند به خود، به قدرت و تواناییهای خود و به آینده‌اش اعتماد کند. ما ملتی هستیم که به برکت اسلام عزیز و ایمان اسلامی، از خیلی از این گذرگاههای امتحان، با سربلندی عبور کرده‌ایم. کمتر ملتی را این‌طور سراغ داریم. گذشته‌ی تاریخی را کاری ندارم. در دوره‌های قبل تاریخ، فرازونشیبها زیاد بوده؛ لیکن آنچه که در روزگار ما و به برکت اسلام پیش آمد، یکسره افتخارآمیز بود. یکی از آنها، همین مسأله‌ی اسارت فرزندان ماست که شما عزیزان باشید.
ملت ما خوب امتحانی دادند. اسرا هم حقیقتاً آزادمردی نشان دادند. این‌که ما به اسرایمان (آزادگان) میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید؛ دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید؛ پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشته‌اید، بحمداللَّه پیروز برگشته‌اید.
ما نامه‌هایی از بعضی از آزادگان در طول این دو سالِ بعد از آتش‌بس تا امروز داشته‌ایم که به خانواده‌هایشان مینوشتند. وقتی خانواده‌ها میفهمیدند که ما مخاطب هستیم، نامه‌ها را میآوردند و به ما میدادند. من هم برای خیلی از این نامه‌ها جواب مینوشتم. مینوشتند که شما برای آزادی ما، به دشمن باج ندهید. این را اسیر مینوشت. این، برای یک ملت، خیلی مهم است که اسیرش در دست دشمن، به‌جای این‌که مثل انسانهای بیایمان، مرتب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من میخواهم با سربلندی آزاد بشوم؛ نمیخواهد به خاطر آزادی من، پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم. اینها جزو اسناد شرف ملی ماست و تا ابد محفوظ خواهد بود.
از طرف خانواده‌ها و ملت هم همین‌طور بود. با این‌که پدران، مادران، همسران و فرزندان سخت میگذراندند، اما هرگز مشکلی برای مسؤولان درست نکردند و فشار نیاوردند. میفهمیدند که مسؤولان تلاش میکنند، تا اسرایشان با سربلندی و افتخار آزاد بشوند؛ همین کاری که خدای متعال پیش آورد، کمک کرد و شد. این هم کار خدا بود. هرچه ما پیشرفت داریم، کار خدا و تدبیر و اراده‌ی الهی است. ماها هیچکاره‌ایم. البته برادران عزیز ما در دولت، خیلی زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ اما لطف خدا، اشاره و اراده‌ی الهی، همه‌ی کارها را روبه‌راه کرد و جاده‌ها را هموار نمود. کار خدا بود، بعد از این هم همین‌طور است.
شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسؤولان و ما تمام کردید. ما همواره یقین و اعتماد کامل داشته‌ایم که ملت ما در مقابل توطئه‌های دشمنان، یک ملت مقاوم و تواناست. این قضیه هم دلیل دیگری شد. هیچ‌کس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیره‌های ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه‌ی آحاد ملت - که دارای استقامت و قدرتند - در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد. ملتی مقاوم، راهی روشن، ابزار حرکتی خدایی و الهی، در مجموع یک آینده‌ی قطعی را در مقابل این ملت قرار میدهد؛ آن آینده هم پیروزی است.
شما عزیزان، مثل گذشته به خدا توکل کنید؛ با خدا ارتباطتان را حفظ کنید؛ دستاورد دوران اسارت را - که انس با خدا و قرآن و صبر در مصیبتها و مشکلات است - مثل ذخیره‌ی ارزشمندی، برای خودتان نگهدارید. بحمداللَّه آزادگان ما که برگشتند، از اردوگاهها برای من خبر آوردند که عزیزان ما اهل دعا و نماز و تهجد و رازونیاز و رابطه‌ی با خدا هستند. اینها را حفظ کنید. اینها خیلی ارزشمند است. مایه‌ی پیروزی ما اینهاست. بیچاره آن کسانی که در کشاکش مصیبتهای دنیا، با خدا رابطه‌یی ندارند. به آنها خیلی سخت میگذرد. خوشا به حال آنهایی که در دل، با خدا ارتباط دارند. خوشا به حال آنهایی که به خدا اعتماد و اتکا میکنند و خدا را پناه و ملجأ خودشان میدانند. این روحیات را حفظ کنید.
امیدواریم که خداوند راههای آینده‌ی این ملت را هموار کند. خداوند ان‌شاءاللَّه به شماها توفیق بدهد و کمک کند. دلهای خانواده‌هایتان را شاد نماید و شاد نگهدارد. امیدواریم که بقیه‌ی عزیزان ما هم هرچه زودتر بیایند و همه‌ی عزیزان دربند و اسیر ما ان‌شاءاللَّه بزودی در آغوش ملت بزرگوار ما قرار بگیرند. ما ایستاده‌ایم. دشمنان نمیتوانند نظام جمهوری اسلامی را دچار رعب و ضعف کنند.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
