پاسخ به:بیانات مقام معظم رهبری
جمعه 18 فروردین 1396 9:25 PM
تاریخ: 1369/06/01
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
من همین‌طور که به این چهره‌های نورانی نگاه میکنم، مکرر فکر میکنم که جای امام چه‌قدر خالی است. اگر آن باغبان چیره‌دست و آن پدر مهربان بود، چه لذتی می‌برد که ببیند نهالهای برومند و فرزندان دلاورش، بعد از سالهای متمادی اسارت در دست دشمنان، چگونه بالنده و سربلند و عازم و پُرشور برگشته‌اند و دست تطاول روزگار نتوانسته است کمترین تأثیر منفی را بر روحیه و روحها و جانهای منور آنها بگذارد.
این چند روزه، نعم الهی برای ملت ما متوالی بود. نعمت پیروزی، نعمت بزرگی بود. نعمت بازگشت شما فرزندان ملت و نور چشمهای عزیز ما، نعمت بزرگی بود؛ اما دو نعمت دیگر بزرگتر از اینهاست:
نعمت اول این‌که شماها آن‌چنان برگشته‌اید که دل هر عاشق اسلام را شاد میکنید، دل هر انسان دلسوز و دردمند را امیدوار میکنید و مایه‌ی افتخار دوستان و موجب یأس دشمنید. این نعمت، اگر از اصل نعمت برگشتن شماها بزرگتر نباشد، کوچکتر نیست.
نعمت دوم - که آن را کشف میکنیم - این است که احساس میکنیم دست قدرتمند خدا همچنان پشت سر این ملت و این کشور و این نظام و این انقلاب است. هیچ صاحب قدرت طاغوتییی در دنیا، به حاکمیت اسلام راضی نبود و نیست. امروز بعد از گذشت قریب به دوازده سال از پیروزی و حاکمیت اسلام در این کشور، دشمنان ما تا حدود زیادی مأیوس شده‌اند و در مقابل اسلام احساس ناتوانی کرده‌اند؛ اما از دشمنی آنها یک سر سوزن کم نشده است و ممکن نیست از دشمنی شیاطین با راه و دین خدا کم بشود. شیطان با بندگان خدا خصم است و نسبت به آنها کمر دشمنی بسته است. تا ما بنده‌ی خدا هستیم، دشمنی شیطانها با ما کم نخواهد شد.
البته امروز با هشت سال و ده سال و دوازده سال پیش یک فرق عمده دارد و آن، این است که در آن روزها دشمنان اسلام و مسلمین امیدوار و عازم بودند که بتوانند این نهال را از بیخ و بن قلع و قمع کنند. امروز این نهال ریشه دوانده، درخت تناوری شده، خون شهدا آن را آبیاری کرده و مراقبت مادران و پدران و زجر دیدگان و مجاهدان فی‌سبیل‌اللَّه و نیز صبر و استقامت فرزندان اسلام و دلاوران راه اسلام، آن را مستحکم کرده است. امروز دشمنان باز هم دشمنند؛ اما دیگر امید ندارند که بتوانند این درخت تناور و تنومند را قلع و قمع کنند.
شماها ده سال، هشت سال - کمتر یا بیشتر - سخت‌ترین دوران را گذراندید؛ جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید؛ اما ضرر نکردید؛ چون با خدا معامله کردید. صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشید. خانواده‌های شما - پدران، مادران، همسران و فرزندان - با صبر خود اسلام را رو سفید کردند و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند.
در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارت شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاههای بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده‌ی آسفالته حرکت نکرد؛ گردنه‌ها را طی کرد و با خطرها مواجه شد. یک روز تقریباً تمام قدرتهای دنیا و تحقیقاً همه‌ی قدرتهای بزرگ، در مقابل این ملت مظلوم دست به دست هم دادند؛ اما این ملت با امید و توکل به خدا، پشت سر آن انسان استثنایی زمان ما، آن سلاله‌ی پیامبران، آن یادگار حقیقی پیامبر و علی و حسین‌بن‌علی(علیهم السّلام) ایستاد. امروز اگر دشمنان جمهوری اسلامی هم به زبان نیاورند، در دلشان به ارزش والای امام و ملتِ پشت سر امام معترفند. شماها جزو بهترین و عزیزترین نمونه‌ها هستید. ما به شما و به خانواده‌های شما و به مجاهدت شما افتخار میکنیم. دشمنان اسلام باید امید اندک خود را از منحرف کردن این ملت و این کشور و این نظام از اسلام به گور ببرند.
ملتهای مسلمان، به این ملت چشم دوخته‌اند. جنگ تحمیلی هشت‌ساله، ملت ما را عزیزتر کرد. اگرچه طراحان این توطئه میخواستند به جمهوری اسلامی ضربه بزنند؛ اما ملت بزرگ ما با ایستادگی و مقاومت خود در راه خدا، این توطئه را به وسیله و نردبانی به سمت قله‌ی آرزوها و ارزشهای اسلامی و وسیله‌یی برای پیشرفت تبدیل کرد. امروز هم همین‌طور است. تهدید قدرتهای بزرگ و شیطانها و در رأس آنها امریکا - که شیطان بزرگ است - ملت ما را یک سر سوزن منحرف نخواهد کرد.
ما نسبت به ملتهای مسلمان دیگر هم احساس مسؤولیت میکنیم. هرجا که مسلمانی هست، ما در آن‌جا وظیفه داریم. ما نمیتوانیم نسبت به سرنوشت مسلمانان بیتفاوت باشیم. امروز در منطقه‌ی خلیج فارس، آرزومندان و تشنگان قدرتِ روزافزون - و پیشقراول همه امریکا - راه افتاده‌اند و میخواهند در این‌جا برای خودشان جای پا درست کنند. این‌جا منطقه‌ی اسلامی است و برای امریکا و اذناب امریکا جایی نیست. این‌جا پایگاه اسلام است. این خلیج فارس، یک مرکز اسلامی است و ثروتهای آن متعلق به ملتهای اسلامی میباشد.
مگر قدرتهایی مثل امریکا میتوانند دفع کننده‌ی تجاوز باشند؟! خود آنها متجاوزند. ما تجاوز را از هر کسی که باشد، رد میکنیم؛ اما قبول هم نداریم که رژیمی مثل رژیم امریکا، ضد تجاوز باشد. چه کسی حمله‌ی به ایران را تشویق کرد؟ به کسانی که نیروهای متجاوز را در کشور ما داخل کرده بودند، چه‌کسی کمک کرد؟ چه‌کسی پشتیبانی کرد؟ آیا اینها میتوانند ادعا کنند که ضد تجاوزند؟! اینها به فکر منافع خودشان هستند. اگر تجاوز در خدمت منافع آنها باشد، طرفدار آن هستند و به آن کمک میکنند!
ملتهای مسلمان باید هوشیار باشند. کشورهای اسلامی باید آگاه باشند و بدانند که ادعای این‌گونه قدرتها در مخالفت با تجاوز و حفاظت از حقوق ملتها، ادعای پوچ و دروغی است. بحمداللَّه نظام جمهوری اسلامی، نظامی مستحکم است و این استحکام، به برکت اسلام و پیروی از قرآن است. این استحکام بایستی روزبه‌روز بیشتر بشود؛ یعنی باید پایبندی ما به اسلام بیشتر گردد.
سازندگی زندان و اسارت، سازندگی مخصوصی است؛ آن را در جای دیگر نمیشود پیدا کرد. شما جوانانی که سالهای متمادی طعم زندان را چشیده‌اید، این شانس را داشته‌اید که علاوه بر سازندگی در میدان جهاد و جنگ، توفیق سازندگی در آن میدان را هم پیدا کنید. شما خیلی وظیفه دارید. هرجا که هستید، باید محیط اطراف خودتان را روشن کنید. شما باید نورافشانی کنید. ملت قدر شما را میداند.
امیدواریم که خداوند متعال، هرچه زودتر چشمهای خانواده‌های شما را به دیدار شما روشن کند و وجودتان را که ذخیره‌ی اسلام و مسلمین است، حفظ کند و ان‌شاءاللَّه وجود شما پشتوانه‌ی پیشرفت جمهوری اسلامی به سمت هدفهای خود باشد. از این‌که به این‌جا تشریف آورده‌اید، خیلی متشکرم. ما همیشه مشتاق دیدار شما عزیزان بودیم و باز هم هستیم. خداوند ان‌شاءاللَّه شما را روزبه‌روز بیشتر مورد تأیید و توفیق خودش قرار بدهد.
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
