**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺁﭘﺎﺭﺗﻤﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ...
ﻣﺒﻠﻪ... ﺷﯿﮏ... ﺭﺍﺣﺖ...
ﺍﻣﺎ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺗﻮﺵ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ،
ﺩﻟﺖ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮﮒ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ!

ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ!!!
ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ ﺗﺎ ﺑﺮﯼ ﺩﺍﺧﻠﺶ!
ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺍﻭﻥ ﺗﻮ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺰ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ ﮐﻬﻨﻪ ﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻭ ﺭﻓﺘﻪ!

ﺍﻣﺎ...!!!
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﻏﻨﺪ!
ﻣﯿﺮﯼ ﺗﻮ، ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﯽ،
ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﯽ،
ﻋﻄﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ،
ﺭﻧﮓ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯿﮑﻨﯽ،
ﻣﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﯿﺮﯼ...
ﺁﺧﺮﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ!
ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻧﯿﺴﺖ!
ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﮕﺮﺩﯼ!!
ﭼﻪ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﺩﺍﺭﻩ...
ﻫﻤﻨﻔﺲ ﺑﻮﺩﻥ
ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻖ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺵ
ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺳﺮﺥ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ...
ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﻮﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ
ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﻍ ﻫﺴﺘﻨﺪ...