پاسخ به:**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**
یک شنبه 7 خرداد 1396 9:58 PM
مردها این پسر کوچولوهای 5 ، 6 ساله اند که به دنبال توپ های دولایه شان می گردند .
همان کسانی که مهربانی شان با دلسوزی های مادرها برابری می کند.
مردها همان پسرهای نوجوانی هستند که با شیطنت هایشان دل دخترها را برده اند وبی آنکه خبری از وجود آن دخترهاداشته باشند ، بزرگ شدند.
این موجودات همان کسانی هستند که اگر بفهمند غمگینی همدردت می شوند و تا زمانی که لبخند حلالی را روی صورتت نبینند بیخیال نمی شوند.
این ها همان هایی هستند که آغوششان به اندازه ی آغوش پدرآرام کننده است.
مردها بهترین پناه ، بهترین دلسوز وهمدرد هستند.
اما وای از آن روزی که عاشق شوند ، بی منطق دست به هرکاری می زنندتابه کسی که دوستش دارند برسند ، اگربرسند که خوشبحالشان.
ولی اگر نرسند ، دنیایشان پر ازغم می شود.
دیگر هیچکس نمی تواند در پناه این دلسوزهای مهربان باشد ، دیگر نمی توانند بغضشان را با خنده قورت دهند ، شانه هایشان خم وآغوششان به روی همه بسته می شود.
آن وقت است که بایدکسی بیاید وآرامشان کند ، تاشاید مثل روز اول شوند ...!!!