**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

دستش را که رویِ شانه‌ام گذاشت
فهمیدم این ناا آشنای معلوم نیست از کجا آمده، دوستِ من است
تمام ابهامِ من هم همین‌جاست ...
کسی‌ که دستش را بی‌ هوا روی شانه ا‌ت میگذارد
و بی‌ هیچ کلامی‌
میفهماند که در این دنیای غریب و در زمانه ای غریبه تر، دوستی داری
چنین موجودی چقدر باید تنهایی‌ کشیده باشد ، تا به یک نگاه بفهمد  چقدر تو تنهایی‌ ؟؟

👤نيكى فيروزكوهى