نذر دلتنگی بانوی دو عالم زهرا سلام الله علیها از علی معلم دامغانی

ای کشته عدوی خداوند آسمان

تا چند دست قهر تو در بند ریسمان

بربسته دست شیر گرفتار روبه است

دست بلند خسته و بر بسته کوته است

دار البلا است گیتی و در بند موش شیر

تا زامتحان رها شود آن دست شیر گیر

زان روز مهر و قهر خدا هر دو منجلی است

مهر خداست فاطمه و قهر حق علی است

از کفر و کینه فاطمه را دل شکست دهر

دلتنگ مهر غم زده یک سو نشست قهر

بوزینگان به منبر از این گونه بر شدند

جوقی اخس ز جهل مرکب ابر شدند

دارالسلام زین یله‌ها دار حرب شد

هم بند و نطع نو شد و هم دار چرب شد

اسلام شد غریب که طوبی غریب ها

تا بگذرد فسانه فسق و فریب ها

ای مادر زمانه ز سیلی غمین مباش

ای ذوالفقار قهر علی در کمین مباش

دین حجت است حجت و بر ما تمام نیست

این دار حرب لایق دارالسلام نیست

ای کوه صبر محنتت افزون شود ز ما

از چشم خشک چشم دلت خون شود ز ما

ما را به سرد مهری قهر زمین بهل

در بند هرزه گرد قضا غرق کین بهل

شاید خدای توبه دهدمان ز کفر و کین

وان دست و تیغ بسته برون آید از کمین