پاییز من بگذار تا آبان بماند
این برگ های آخر گلدان بماند

پاییز من! بار سفر بسته پرستو
ای کاش یک روز دگر مهمان بماند
 
از یار من پای درختان ردپایی ست 
بگذار زیر برگ ها پنهان بماند

این نامه های رنگ رنگ عاشقانه
حیف است دست باد سرگردان بماند
 
از کوچه باغ آرزوهامان گذر کن 
نقشی بزن تا آسمان حیران بماند
 
چون برگ می ریزد گناهان مسافر 
پای پیاده...اربعین...باران...بماند!

فاطمه نانی زاد