اشعار شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شنیده اند مگر بچه ها دعایت را ؟

چرا چنین میبوسند دست و پایت را...

قرار ما که جدایی میان راه نبود

مباد ترک کنی یار بی نوایت را

نشسته ایم کنارت به خون دل خوردن...

نخورده ای بانو باز هم غذایت را

ببین بدون تو سجاده اشک میریزد

مگر امید ندارد که ربنایت را ...

کسی چنان تو خدا را درست درک نکرد

مگر که بشناسانی خودت خدایت را

چقدر پیر شدم از غمت عزیز علی

چقدر کم دارم شور خنده هایت را

سخن نگو بدنت باز درد میگیرد

اگرچه دلتنگم بشنوم باز صدایت را

تو را به عشق قسم چند قرن زنده بمان

مگر که قدری جبران کنم وفایت را

علی اصغر ذاکری