آیا حیات در زمین از دیدگاه کیهانی زودتر شکل گرفته است؟

بیگ بنگ/ کیهان ۱۳٫۸ میلیارد ساله است، در حالی که سیاره ی ما تنها ۴٫۵ میلیارد سال پیش پدید آمد. برخی دانشمندان بر این باورند که این شکاف زمانی بدان معناست که حیات در سیارات دیگر می تواند میلیاردها سال قبل تر از شکل گیری سیاره ی ما، وجود داشته باشد. با این حال، فعالیت های نظری جدید نشان می دهد که حیات در عصر حاضر از دیدگاه کیهانی نابهنگام و زودرس بوده است.

آوی لئوب محقق ارشد مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتوسنیان می گوید: « اگر بپرسید، احتمالا حیات چه زمانی پدیدار گشت؟ شاید ساده لوحانه پاسخ دهید که اکنون. اما یافته های ما گویای آن است که احتمال شکل گیری حیات در آینده ی دور بسیار بیشتر است.» تا آنجا که ما می دانیم احتمالا حیات در حدود سی میلیون سال بعد از بیگ بنگ به وجود آمد، زمانی که نخستین ستاره ها با عناصری ضروری از قبیل کربن و اکسیژن کیهان را غنی ساختند. حیات ده تریلیون سال بعد با مرگ مواجه خواهد شد، یعنی زمانی که آخرین ستاره ها نیز خاموش شده و بمیرند. لئوب و همکارانش احتمال نسبی حیات بین این دو مرز را مورد توجه قرار دادند.

عمر ستارگان به عنوان دلیل عمده شناخته شده است، هر چقدر جرم ستاره ای بیشتر باشد، عمر آن کوتاه تر می شود. ستارگانی که سه برابر بزرگتر از جرم خورشید دارند، قبل از آنکه حیات شانسی برای تکامل داشته باشد، منقرض خواهند شد. اما بر عکس، کوچکترین ستارگان که کمتر از ده درصد جرم خورشید دارند، به مدت ده تریلیون سال به حیات خود ادامه می دهند. پس این امکان برای پدیدار شدن حیات در هر سیاره ای که میزبان آنها باشند، فراهم می آید. در نتیجه، احتمال حیات با گذشت زمان قوت می گیرد؛ در واقع، احتمال شکل گیری حیات هزار بار در آینده دور بیشتر از اکنون است.

لئوب می افزاید: « حال این سوال به ذهنتان خطور می کند که چرا ما در آینده و در نزدیکی ستاره ای با جرم کم زندگی نمی کنیم”؟” یکی از احتمالات این است که ما موجوداتی زودرس هستیم. اما احتمال دیگر می گوید محیط پیرامون ستاره ای با جرم کم، حیات را با تهدید بزرگی مواجه می سازد. » اگرچه ستارگان کوتوله سرخ با جرم کم مدت زمان زیادی عمر می کنند، ولی تهدیدهای منحصر بفردی را هم به ارمغان می آورند. آنها در دوران جوانی، شعله های شدید و اشعه های فرابنفش را ساطع می کنند که می تواند جو را از جهانی سنگی در منطقه ی قابل سکونت تهی نماید.

به منظور تشخیص اینکه کدام احتمال صحت دارد – موجودیت زودرس ما یا خطر ستاره های کم جرم – لئوب مطالعه ی ستاره های کوتوله ی سرخ مجاور و سیارات آنها را برای بررسی علائم سکونت پیشنهاد می کند. عملیات فضایی آتی نظیر ماهواره ی کاوشی و تلسکوپ فضایی وب رسیدن به پاسخ این پرسش ها را تسهیل خواهند بخشید. جزئیات بیشتر این پژوهش در Journal of Cosmology and Astroparticle Physics منتشر شده است.