فرار اکسیژن ها به ماه ؛ تنفس مصنوعی زمین به قمر خود

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که رابطه‌ی بین زمین و ماه از آنچه که فکر می‌کردیم، نزدیک‌تر است. بنابر این تحقیقات، تکه‌هایی از اتمسفر زمین، فاصله‌ی 390,000 کیلومتری بین ما و ماه را طی می‌کنند و به اتمسفر ماه می‌پیوندند. جالب اینجاست که بنابر اطلاعات بدست آمده از سفینه‌ی کاگویا (Kaguya) ژاپن، فرار اکسیژن ها به ماه از 2 میلیارد سال پیش تاکنون ادامه داشته است.

در مقاله‌ای که در ژورنال Nature Astronomy منتشر شده، دانشمند سیاره‌شناس، کنتارو ترادا (Kentaro Terada) از دانشگاه اوساکا مشاهده کرد که ماهانه 5 روز، یون‌های اکسیژن از اتمسفر بالایی زمین جدا شده و به سمت ماه حرکت می‌کنند. داده‌های ترادا چنین نشان می‌دهند که در ابتدا، اتم‌های اکسیژن در اتمسفر بالایی توسط نور فرابنفش یونیزه می‌شوند و سپس به سمت مگنتوسفر شتاب داده می‌شوند. مگنتوسفر که به نوعی حفاظ مغناطیسی سیاره‌ی ما است، مدارهای زمین و ماه را به طور کامل در درون خود پوشش می‌دهد.

در 5 روز از هر ماه، زمانی که ماه از میان مگنتوسفر عبور می‌کند، توسط این یون‌ها بمباران می‌شود. تیم تحقیقات دانشگاه اوساکا تخمین می‌زنند که هر سانتی متر مربع از سطح ماه که در معرض بمباران یون‌ها قرار می گیرد، در هر ثانیه حدودا 26000 یون اکسیژن را دریافت می‌کند. با آنکه این میزان اکسیژن برای تشکیل یک اتمسفر قابل تنفس برای انسان‌ها در ماه کافی نیست، اما فرار اکسیژن ها نشان می‌دهد که اتمسفر ماه می‌تواند نشانه‌هایی از اتمسفر گذشته‌ی زمین را در خود نگاه داشته باشد و با بررسی آن، بتوان اطلاعات بیشتری درباره‌ی آب و هوای زمین در میلیون‌ها سال پیش به دست آورد.