اشعار مدح و ولادت حضرت علی (ع)

چند رباعي در مدح مولا علي (ع)

احمد غم خويش با علي ^(ع) مي‌گويد
اسرار به مرتضي علي ^(ع) مي‌گويد
نازم به علي كه عالم از روي نياز
با صوت بلند، يا علي^(ع) مي‌گويد
***
 
خورشيد محمد ^(ص) و علي ^(ع) چون ماه است
اسرار حيات را علي^(ع)  آگاه است
من مفتخرم كه شيعه‌ي راه وي‌ام
گلبانگ دلم، علي^(ع) ولي الله است
***
 
با يك دل پاك و صيقلي مي‌گويم
از عشق امام اوّلي مي‌گويم
«لولا علي لما خلقتك»، دل من!
از روز نخست، يا علي^(ع)  مي‌گويم
***
 
در گلشن عشق، مرغ جانانه شدي
در مسلخ عشق، مرد مردانه شدي
از عشق به عشق، يك علي^(ع)  فاصله است
از خانه در آمدي و در خانه شدي
***
 
در مدح علي^(ع) زبان چه قاصر شده است
ديوان به علي^(ع) كتاب فاخر شده است
جز عشق علي^(ع) هيچ ندارد دل من
فضل و كرمش اميد شاعر شده است
***
 
امداد علي جواب هر مشكل شد
با نام علي اذان دين كامل شد
روزي كه اذان به گوش من مي‌گفتند
آن روز مرا علي علي در دل شد
***
 
ما عشق علي به سينه مهمان داريم
از نام علي مدد فراوان داريم
روزي كه به خاك گور مهمان گرديم
چشم مدد از علي كماكان داريم.
***
 
ما نوكر خانه‌زاد اين در هستيم
بر نوكري آل عبا دل بستيم
يا فاطمه و حسن، حسين‌گويانيم
با ذكر محمد و علي سرمستيم.

حسين شادمهر