اشعار محرم (ورود کاروان اسرا به شام)

 الشّام الشّام الشّام...

چون جمله را يزيد به بزم شراب خواست

ساغر گرفت و از دل زينب كباب خواست

پيمانه كرد خالي و از كاسه هاي چشم

زان تشنگان بي كس و مظلوم، آب خواست

از كار زشت خويش ،ازان دسته هاي گل

هم دودِ آه كرد طلب هم گلاب خواست

ليلا كجا و مجلس نامحرمان كجا؟

مِضمار و چنگ و ناي حضور ِرباب خواست

فرياد از دمي كه نكرد از خدا حيا

چوب جفا ز روي غضب با شتاب خواست

دُردِ شراب و طشتِ زرّ و رأس شاه دين

از بس كه ناله از دل عُليا جناب خواست

كلثوم چاك كرد گريبانِ صبر را

پس دفع ظلم از پدرش بوتراب خواست...

...كاي شِحنَةُ النجف نظري سوي بي كسان

بنگر يزيد خانه ي ايمان خراب خواست

بينْ دخترانِ بي كس خود را برهنه سر

اين تيره دل به مجلس خود آفتاب خواست

آزادگان مُقيّد و مغلول بين عليل

اطفال را به گردن و بازو طناب خواست

"محزون"به ماست چشم اميدش به روز حشر

ما را شفيع بهر خود اندر عذاب خواست

(محزون گيلاني)