دیدگاه علمای شیعه و اهل سنت در مورد علم انبیا چیست؟

[1]. سعد الدین تفتازانى، شرح المقاصد، ج ‏5، ص 6، الشریف الرضی، قم، چاپ: اول، 1409ق، «النبی هو المخبر عن اللّه تعالى بکتاب أو إلهام أو تنبیه فی المنام»‏.

[2]. همان، «این مطلب را می‌توان از نکاتی که تفتازانی در مورد فواید بعثت انبیا بیان کرده است به دست آورد. وی در مورد فواید بعثت انبیا می‌گوید: «منها معارضة العقل فیما یستقل بمعرفته مثل وجود الباری، و علمه، و قدرته لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ  و منها استفادة الحکم من النبی فیما لا یستقل به العقل مثل الکلام و الرؤیة، و المعاد الجسمانی، و منها إزالة الخوف الحاصل عند الإتیان بالحسنات لکونه تصرفا فی ملک اللّه بغیر إذنه، و عند ترکها لکونه ترک طاعة، و منها بیان حال الأفعال التی تحسن تارة و تقبح أخرى من غیر اهتداء العقل إلى مواقعها، و منها بیان منافع الأغذیة و الأدویة و مضارها التی لا تفی بها التجربة  إلا بعد أدوار و أطوار مع ما فیها من الأخطار، و منها تکمیل النفوس البشریة بحسب استعداداتهم المختلفة فی العلمیات و العملیات. و منها تعلیم الصنائع الخفیة من الخاصیات و الضروریات، و منها تعلیمهم الأخلاق الفاضلة الراجعة إلى الأشخاص و السیاسات الکاملة العائدة إلى الجماعات من المنازل و المدن، و منها الإخبار بتفاصیل ثواب المطیع، و عقاب العاصی، ترغیبا فی الحسنات، و تحذیرا عن السیئات إلى غیر ذلک من الفوائد».