جانبازان و ايثارگران دفاع مقدس

جانباز  شهرام  حقيري

نخستين روز از تيرماه سال 1340 بود كه شهرام در شهر تهران ديده به جهان گشود. با رسيدن به سن هفت سالگي به مدرسه رفت و تحصيلات خود را تا اخذ مدرك ديپلم ادامه داد. ايام تحصيل او در دبيرستان مصادف با اوج‌گيري مبارزات مردمي عليه رژيم ستم شاهي بود و فارغ‌التحصيلي او با درخشش آفتاب پيروزي، تقارن يافت.اما چندي بعد تهاجم دشمن بعثي طعم شيرين پيروزي را به خاطره‌ها سپرد. شهرام 18 ساله به دلاوران كميته ي انقلاب اسلامي پيوست و راهي مرزهاي جنوبي كشور شد، تا با جان از حريت وطن پاسداري نمايد.
بيستمين روز از آبان‌ماه سال 1359 بود كه سوسنگرد با يك‌هزار و پنجاه تن از نام‌آوران ايران زمين به محاصره ي دشمن درآمد. چهار روز حماسه‌آفريني بدون آب و غذا در تاريخ دلاوري‌هاي مردان اين آب و خاك نقش بست، اما به پايان رسيدن مهمات، رنگ يأس را بر چهره‌ها نشاند. از آن ميان تنها 33 دليرمرد زنده ماندند كه به اسارت نيروهاي بعثي درآمده و خط به خط گردانده شدند تا سند جنايات آن‌ها باشند. بعثي ها به هر محور كه مي‌رسيدند، براي تقويت روحيه ي سربازانشان، دلاوري آزاده را تيرباران مي‌كردند. سرانجام قافله ي اسيران به مدرسه ي فلسطين درشهر اماره ي عراق رسيد.
نيروهاي بعثي با همكاري تني چند از منافقين كه به عنوان مترجم با آن‌ها همكاري مي‌كردند، اسرا را زير فشار شكنجه قرار دادند تا از آن‌ها اطلاعات بگيرند. محل بعدي استخبارات بغداد بود، باز هم توهين و تحقير و شكنجه و پس از آن اردوگاه موصل 1 اسارتگاهي كه 10 سال مسكن سرد و خاموش شهرام و يارانش شد و در اين ميان آزارها و شكنجه‌هاي پي در پي زخم‌هايي را بر جان او نشاند كه تا هميشه سندي بر افتخارات او باشد. پا، معده و گردن آسيب‌ديده ي او يادگاران آن ايام پر درد و رنجند. بالاخره ديوشب شكست و نسيم آزادي سرماي ميله‌هاي زندان را در خود محو كرد.
شهرام به ميهن بازگشت. آزاده و سرافراز. تحصيلات خود را با اميد به فردايي روشن تا اخذ مدرك كارشناسي ادبيات انگليسي ادامه داد و به عنوان مترجم، در اداره ي خارجه ي بانك صادرات ايران مشغول به خدمت شد.امروز او در ميان ماست. مقاوم و صبور و سندي است بر افتخار ملتي كه وارثان بزرگ ترين افتخار قرنند، و دو فرزندش يادگاراني هستند از سلاله ي ايثار، نامشان بلند باد.

 منبع: مطالب ارسالي ازمدرسه روشنگرشاهد