پاسخ به:عملياتهاي دفاع مقدس > حماسه‌هویزه-سخنان حجت الاسلام رفسنجانی درباره شهداي هويزه
پنج شنبه 16 دی 1389 11:54 AM
بسم الله الرحمن الرحيم
اينجانب به همه آنان كه در طول جنگ در جبهه و در سنگر و در راه و قبل و بعد از جهاد ، هر جا و هرگونه از حمايت‌ها و نصرت هاي الهي كه ديده‌اند سفارس مي‌كنم كه قضايا را براي ديگران بگونيد و بيويسند. حيف است كه اين معجزات و اين بارقه‌هاي هدايتگر و اين آثار ارزنده توحيد و خداپرستي و اين گنجينه گرانبهاي عالم ديانت و ديناي خداپرستان از دسبرس تاريخ بدور بماند و نسل‌هاي امروز و آينده بهره‌مند نگردند.
ما كه مي‌دانيم اينگونه صفحه‌ها كه از جنگهاي صدر اسلام براي مامانده است تا چه اندازه در ساختن و هدايت ما و مردم ما موثر بوده است . چرا اجازه برهيم كه اين آيات الهي در سينه‌ها و خاطره‌ها مدفون باشد؟ اميد كه در آينده زوايان ارجدار تاريخ اين جنگ و جزوه ها و خاطرات و مقاله ها را بخوانيم. به بچه‌هايي كه به جبهه نمي‌روندآموزش دهيد، تا آن فرازهاي با ارزش چبهه را فراموش نكنند. اين خاطره‌هاي جنگ را جمع آوري كنيد و تحويل تاريخ و دنيا بدهيد، تا يك فرهنگ جنگ و فرهنگ دفاع به دنيا معرفي كنيم.
بخشي از اين يادداشت هارا - كه سرگذشت شور انگيز و عاشقانه جمعي از جوانان انقلابي مادر ميدان نبرد با دشمن متجاوز است- مطالعه كردم. درسي كه اين خاطره حماسه آميز و جانگداز مي‌دهدپيام جاودانه‌اي براي همه ملتها و همه نسلها است. درس مقاومت مردانه انسانهاي بزرگي است كه اراده پولادين و قدرت والاي بشري خود را به اراده الهي متصل ساختند و آگاهانه قدم در ميدان فداكاري نهادند و صحنه نبرد با دشمن اسلام را با خون خود رنگين ساختند. دو روز پيش از اين عشوراي خونين، من خود در دل بيابانهاي جنوبي و شرقي هويزه اين عزيزان را ديدم كه شجاعانه و عاشقانه به قلب عرصه جنگ و به سوي خط تماس پيش مي‌رفتند. تجهيزات ابتدايي و كمبودهاي تداركاتي و حتي دلسوزيها و توصيه ها ، در همت بلند و عزم راسخ آنان فتوري پديد نمي‌آورد و دل مومن و مشتاق و خون گرم و جوشانشان همه سختي‌ها را بر آنان هموار مي‌كرد. معجزه انقلاب وكوره هاي جنگ تحميلي از جوانان خداجوي ، انسانهاي بزرگي پديدآورده است كه توگل عارفان و متانتپيران را با اميد جوانان و صفاي كودكان در جمع كرده‌اند. سراسر دوران جنگ سرشار از ماجراهاي رويا گونه اين راهيان شب وشيران روز است ، و گروه شهيدان هويزه از برجسته‌ترين آنان‌اند. بي‌شك اگر لحظات پر معنا و پر ماجران هر يك از اين شهادت‌ها ثبت مي‌شد وچنانكه در اين يادداشت ها آمده- به چشم مي‌آمد غني برين ميراث معنوي براي تاريخ به جا مي‌ماند. افسوس كه بدين مه8م،بقدري كه بايد، همت گماشته نمي‌شود. لذا اين نوشته‌ها را كه در نوع خود بييار كم نظير است بايد قدر دانست و كوشش فراهم ااورنده آن را ارج نهاد. از خداوند متعال توفيق همه اين جوانان عزيز و پيروزي اسلام و مسلمين وحاكميت و رواج ارزشهاي والاي قراني را مسئلت مي‌كنم.
