اشعار ولادت امام هادی (ع)

اى در سپهر مجد و شرف . رويت آفتاب

در بزم ما بتاب و، رخ از دوستان متاب

از پاى فتاده ايم ، زرحمت تو دستگير

ما را كه دل زآتش داغت بود كباب

جمعيم ما و، ليك پريشان به ياد تو

و زما شكسته تر دل زهرا و، بو تراب

يا هادى المضلين ، كز مردم ضلال

جسمت در التهاب و، روانت در التهاب

تو آفتاب عالمى و، از افول تو

افتاده است در همه ذرات انقلاب

اى ايت توكل و، اى ايه رضا

ديدى جنايت از متوكل تو بى حساب

گاهى دهد مكان تو در بركه السباع

گاهى درون محبس دشمن به پيچ و تاب

زندان بى ملاقات انهم براى تو

اه از جفاى طايفه غافل از عقاب

تو زاده بزرگ جآنان جنتى

اى از ستم شهيد شده درگه شباب

ان شربتى كه داد به اجبار دشمنت

گويا شرنگ مرگ بدو، آتش مذاب

كاتش به جسم و جان تو پروانه سان فتاد

وز سوز زهر جسم تو چون شمع گشت اب

اى بر درت نثار درود ملائكه

امروز بر سلام مويد بده جواب