اشعار شهادت امام محمد باقر (ع)

امام و رهبر ولایم ، به بی کسی ها مبتلایم
چشمای من ابر بهاره ، یادگار کرب و بلایم
گرچه غریب و بی کس و بی یارم
نداده نیزه ی عدو آزارم
بیاد شاه تشنه لب می بارم ، ذکر حسینه ختم کارم
غریب آقام امام باقر ، مولا
******
یه عمریه محنت نصیبم ، تو شهر مادری غریبم
یافاطمه میگم میسوزم ، رفته زدست من شکیبم
آب شده پیکرم بیا ای مادر
بیا کنارم این دمای آخر
برات بمیرم که شدی زود پرپر ، بیا کنارم بیا مادر
غریب آقام امام باقر ، مولا
******
از زهر کینه پیکرم سوخت ، با گریه چشمای ترم سوخت
اومده یادم اون غروبی ، که حرمت اهل حرم سوخت
یادم نمی ره خیمه ها شد غارت
گوشواره و خلخال پا شد غارت
و چادرا و معجرا شد غارت ، امون امون ازین جسارت
غریب آقام امام باقر ، مولا
******
پر میزنه دلم زسینه ، به شهر غم شهر مدینه
آتیش میگیرم وقتی چشمام ، قبرای خاکی و می بینه
دلم بازم ز بی حیایی خونه
گریه تو چشمای ترم مهمونه
یاد بقیع کرده و هی میخونه ، امون امون ازین غریبی
غریب آقام امام باقر ، مولا
******
هوای غم داره مدینه ، نوای غم داره مدینه
یه دنیا بی کسی و درده ، سوغات زوارِ مدینه
ذکر لب زائرا ای وای مادر
همش میگن با گریه با چشم تر
مدینه کو قبر گل پیغمبر ، بگو کجاس مزار مادر
وای مادرم وای مادرم وای ، مادر

منبع: حسینیه نوحه

شاعر : حسین رحمانی