آموزش زبان ژاپنی

  نشانه های نوشتاری (الفبا) کنونی زبان ژاپنی بطور کلی به دو بخش تقسیم می شه.

۱- الفبای معنانگار:        

         هر کدوم از نشانه های این الفبا، همانطور که از اسمش پیداست، تداعی کننده معنای خاصی هستند. این الفبا، همون الفبای چینیه که از حدود ۱۶۰۰ سال پیش از چین وارد ژاپن شد، و در ژاپن با نام «کانجی» (Kanji به معنای حروف چینی) شناخته شدند. در واقع اون چه که امروز مهم ترین و البته مشکل ترین حروف الفبای زبان ژاپنی رو تشکیل می ده، همین حروف الفبای کانجیه. حروفی که گاهی به شوخی اون ها رو به در و پنجره تشبیه می کنیم.

         نمونه هایی از کلماتی که با کانجی نوشته شده اند:

日本語     ====   به معنای زبان ژاپنی

漢字         ====  به معنای حروف چینی (کانجی)

           تعداد کانجی های وارد شده از چین به ژاپن بسیار زیاد بودند و امروزه هم تعداد زیادی از اون ها در ژاپن مورد استفاده هستند. هر ژاپنی بنا به تحصیلات و علاقه خودش با تعدادی از حروف این الفبا آشنایی داره. گاهی می تونه همه اون ها رو هم بخونه و هم بنویسه، و گاهی ممکنه فقط قادر باشه برخی از این نشانه ها رو بخونه و لزوما روش نوشتن همه اون ها رو حفظ نباشه.

           در واقع تعداد کانجی های زبان ژاپنی اونقدر زیاده که تعداد دقیقی برای اون ذکر نشده و برای خوندن همه این کانجی ها حتی خود ژاپنی ها هم مجبور به استفاده از فرهنگ لغت خواهند بود. تا جایی که مثلا وقتی کسی اسمش رو روی کارت ویزیتش می نویسه، معمولا تلفظ اون رو هم بالاش می نویسه تا دیگران در خوندنش دچار اشتباه نشن.

           اما ژاپنی ها به مرور زمان تغییراتی روی الفبای اولیه که از چین وارد شده اعمال کرده اند که باعث شده الفبای ژاپنی تا حد زیادی نسبت به الفبای مورد استفاده در چین متفاوت و از نظر تعداد، کمتر و جمع و جور تر بشه.

           یکی از کارهای اساسی که در حوزه الفبای معنانگار زبان ژاپنی (کانجی) توسط دولت ژاپن صورت گرفت، این بود که تعداد کانجی های رسمی زبان ژاپنی محدود و مشخص شد و همه ژاپنی ها در دوره تحصیلشون همین کانجی ها رو فرا می گیرند و در متون رسمی، از جمله رسانه ها و متون اداری ازشون استفاده می شه. تعداد کانجی ها بارها محدود شده و در آخرین اقدام دولت، در سال ۱۹۸۱ میلادی، تعداد ۱۹۴۵ کانجی با عنوان «کانجی هایی که عموما مورد استفاده هستند» معرفی شدند. به این ترتیب، این کانجی ها که در گذشته در زادگاهشون، یعنی چین تا مرز ۴۸ هزار نشانه نوشتاری پیش رفته بودند، در زبان ژاپنی به کمتر از دو هزار عدد رسیدند.

           گفتنی ها درباره کانجی بسیار زیاده، اما به دلیل این که فکر می کنم توضیحات بیش از این، از حوصله مخاطبان خارجه، به همین مقدار بسنده می کنم.