اشعار در مدح حضرت امام حسن مجتبی (ع)

:diamond_shape_with_a_dot_inside: یا حسن مجتبی(ع) :diamond_shape_with_a_dot_inside:

مدح میلاد
این حرف ها حرف دل یک یاکریم است
غصه نخور ای دل خدای ما کریم است
از سفره خالی خود بیمی ندارد
هرکس که ذکرش لا اله الّا کریم است
هرگز دری را در پی روزی نکوبیم
روزی ما از روز اول با کریم است
آن که خدا ما را گدای او نوشته
یک چشمه یک دریا نه یک دنیا کریم است
امشب شب تغییر در ضرب المثل هاست
هر چه گدا کاهل بود، آقا کریم است

آنها که رزق عشق من را می نویسند
بر سینه ام نام حسن را می نویسند

جز نیمه ماه خدا آن هم سحرها
هرگز نمیبینی از اینگونه قمرها
گفتند که کوه نمک آمد؛ خوش آمد
شیرین تر از قند است اینگونه خبرها
پور پیمبر هم شود فرزند حیدر
پس خوش به حال این پسر با این پدرها
کوری چشم شور آن بیوه زنی که
می ترسد از فردای سبز این پسرها
باید عقیقه کرد باید حرز انداخت
باید بپوشانیش از چشم و نظرها

دور سرش اسپند می سوزاند مادر
هر شب برایش چار قل می خواند مادر

تا حس کنی حیّ علی خیرالعمل را
آغاز کن با یا حسن بیت الغزل را
پیش کریمان کمتر از شاهی نخواهی
در خاطرت بسپار این ضرب المثل را
امسال هم در نیمه ی ماه مبارک
برداشت عطر نذری مادر محل را
از شوق حُسن خَلق و حُسن خُلقش امشب
سجده برآور خالق عزّوجل را
ارث شجاعت را به او داده پیمبر
میدان نبیند بعد از او اینگونه یل را
روزی که پرچم را به دوش او نهادند
یکباره پایان داد غوغای جمل را
با صلح او اسلام تا امروز مانده
کافر مشو این حرف های مستدل را

گرچه از او مظلوم تر عالم ندارد
هرکس که او را دارد اصلاً غم ندارد

جز شوق رفتن در سرت داری، نداری
جز اشک در چشم ترت داری، نداری
تنهاترین سردار، غیر از خانواده
یاری میان لشگرت داری، نداری
ای مهربان حتی پس از نوشیدن زهر
در سینه بغض از همسرت داری، نداری
آقای من، بعد از گذشت چارده قرن
یک زائری دور و برت داری، نداری
چشمان من شمع عزای توست اما
یک شمع بالای سرت داری، نداری
بین تمام روضه های گریه دارت
تو روضه ای جز مادرت داری، نداری

دیدی که رد شد دستی از روی سر تو
دیدی به دیوار است نقش مادر تو

محسن عرب خالقی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ