پنج قلب مهربان

پنج قلب مهربان، در خانه‌ای 

هر یکی‌شان، گوهر تک دانه‌ای 

سینه‌هایی، از بدی ها، پاکِ پاک

قلب آنها، چل چراغی تابناک

قطره قطره، حرفشان از آسمان

فکر آن‌ها، بر فراز کهکشان

جبرئیل آمد؛ همان پیک امین

در کنار پنج خورشید زمین 

ای محمد؛ ای رسول مهربان

هدیه‌ای آورده‌ام، از آسمان؛

هدیه‌ای از جنس زیبای سلام

از خداوند تو، در هر صبح و شام

خانه‌ات را، او سراسر نور کرد

دامنت را، از بدی‌ها دور کرد 

خاندانت، مثل تو؛ از جنس نور

از پلیدی‌ها، همه، دورید دور

نور آمد، در زمین، از آسمان

نور شد، سرمشق مردان و زنان

آسمان ها بر زمین، لبخند زد

عشق را در سینه‌ها پیوند زد

غم جدا شد از دل هر مرد و زن

با نگاه مهربان پنج تن

 شاعر: مرتضی دانشمند