پاسخ به: عقل و خرد در نهج البلاغه
پنج شنبه 30 اردیبهشت 1395 3:22 PM
من عشق شيئا اغشى بصرَه و أمرض قلبه، فهو ينظر بعين غير صحيحة و يسمع باُذن غير سميعة، قد خَرَقت الشهوات عقله، و أماتت الدنيا قلبه، و ولهت عليها نفسه، فهو عبدٌ لها.
هر كس كه به چيزى عشق ورزد، چشمش نابينا و دلش بيمار گردد؛ يعنى با ديده نادرست به آن مى نگرد و با گوش ناشنوا آن را مى شنود. شهوت ها عقلش را از ميان مى برند و دنيا دلش را مى ميراند و او را شيفته خو مى سازد و او بنده دنيا مى گردد.35
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
