پاسخ به: صبر در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 12:25 AM
من خطبته الشقشقية: طفقتُ أرتئى بين أن أصولَ بيد جذّاء أو أصبر على طخية عمياء... فرأيت أن الصبر على هاتا أحجى، فصبرت و فى العين قذى، و فى الحلق شجا... فصبرت على طول المدة، و شدة المحنة.
در خطبه شقشقيه، مى فرمايد: با خود انديشيدم كه آيا با دست تنها حمله كنم يا آن كه بر شر اين تيرگى شكيبا باشم... ديدم كه صبر در اين جا خردمندانه تر است. پس صبر كردم در حالى كه گويا در چشمانم خاشاك و در گلويم استخوانى است... در اين مدت دراز و در اين شدت غم و محنت صبر كردم.15
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
