پاسخ به: دوستی و دشمنی در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 12:02 AM
لا تدفعن صلحا دعا لك اليه عدوك و لله فيه رضا، فان فى الصلح دعة لجنودك و راحة من همومك، و أمنا لبلادك، و لكن الحذر كل الحذر من عدوك بعد صلحه، فان العدو ربما قارب ليتغفل فخُد بالحزم، واتهم فى ذلك حسن الظن.
اى مالك ! هرگز آشتى و صلحى كه دشمن به تو پيشنهاد مى كند و رضاى خدا در آن است را رد مكن زيرا صلح مايه آسايش لشكر و آرامشى براى تو از غم ها و امنيت براى مملكت است ؛ ولى زنهار! زنهار! هر چه مى توانى پس از پذيرش صلح از دشمنت بر حذر باش، چرا كه دشمن گاهى نزديك مى شود كه غافلگير سازد، پس دورانديشی را به كار گير و در اين مورد خوش بينى را متهم نما! 12
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
