غزلیات حزین لاهیجی

من شعله ام به پیرهنم هر که خار کرد
در جیب من شکفته تر از گل بهار کرد
هر خون که کرد چرخ چو مینا به کام من
بیرون ز دل به گریۀ بی اختیار کرد
غافل زدیم آهی و از ما دلت گرفت
ز آینه بی خبر نفسِ ما غبار کرد
در خون کشیم دامن رنگ شکسته را
راز درون پردۀ دل آشکار کرد
زین چشم تر حزین چمن آرای کیستی؟
ابر بخار را مژه ات شرمسار کرد