غزلیات حزین لاهیجی

کوته نظران زلفٍ سیه کار ندانند
این مرده دلان فیضٍ شب تار ندانند
جانسوز دیاری است محبّت، که طبیبان
رسم است که حالِ دلِ بیمار ندانند
ما باخته دینان ادب کفر ندانیم
نو برهمنان بستن زُنّار ندانند
مغروری حُسن است که در جلوه گه او
جانبازی یاران وفادار ندانند
بی پرده تماشایی آن حُسنِ لطیف اند
بالغ نظران پردۀ پندار ندانند
دارند حریفان هوسِ خاطر شادی
دلباختگان غیرِ غمِ یار ندانند
دستان زن دیرینۀ گلزار حزین است
این نوسخنان شیوۀ گفتار ندانند