غزلیات حزین لاهیجی

لب تشنۀ تیغم ، ز کوثر چه گشاید؟
دریا کش زخمیم ، ز ساغر چه گشاید؟
در سایۀ داغیم ، ز خورشید چه منّت؟
همسایۀ بختیم ، ز اختر چه گشاید؟
دارو ندهد سود به بیمار محبّت
عمر ار گذرد تلخ ، ز شکّر چه گشاید؟
تمکین رَوَد از دست، دل آید چو به طوفان
دریا چو بهم خورد ، ز لنگر چه گشاید؟
تا یار شد از دیده ، نهادم مژه بر هم
شهباز نظر دوخته ام پَر چه گشاید؟
در بزم گشاید چو دیوان حزین را
خَمّار خُم میکده را سر چه گشاید؟