آوار اتفاقات بر سر یک خانواده
خراسان - نویسنده : احمد صبریان
آن چه دوست داشتم در لایه زیرین فیلم «چهارشنبه » نشان دهم مسئله خشونت ذاتی است که در جامعه ما وجود دارد. ما کشوری هستیم که در همسایگی‌مان بیشتر کشورها در حال جنگ هستند و همان نسلی هستیم که همیشه درگیر خشونت منطقه بوده ایم. چگونه می توان از کودکانی که در چنین خشونتی بزرگ و وارد جامعه شده اند انتظار فرهنگ بخشش داشت. فیلم من می تواند تلنگر کوچکی باشد تا در درون خود بگردیم و به دنبال روزنی از بخشش باشیم و بیشتر از آن به دنبال این باشیم که کشورمان را از چنین خشونتی که در اطراف آن پرسه می زند، دور نگه داریم. هدف من در ساخت فیلم این بود که یک قاعده کاملا انسانی را به تصویر بکشم.
سینمای ایران در سال های اخیر به موضوع قصاص توجه در خور تاملی داشته و این موضوع دستمایه بسیاری از کارگردانان بوده است . ساخت فیلم هایی چون: می خواهم زنده بمانم ،سام و نرگس و محاکمه (ایرج قادری)، مردی از جنس بلور(سعید سهیلی)، شهر زیبا(اصغر فرهادی)، کیفر(حسن فتحی)،دهلیز(بهروز شعیبی)،هیس! دخترهافریاد نمی زنند(پوران درخشنده)،انتهای خیابان هشتم (علیرضا امینی)، من مادر هستم(فریدون جیرانی)،سوت پایان (نیکی کریمی)، روز روشن (حسین شهابی) ، خانه ای در خیابان چهل و یکم (حمیدرضا قربانی و ... نیز گواه این ادعاست. « سروش محمد زاده» کارگردان جوان مشهدی نیز در نخستین فیلمش «چهارشنبه» قصاص را دستمایه قرار داده و این موضوع حساسیت برانگیز را از زاویه دید خانواده مقتول و چالش آن ها را در مورداعدام قاتل پدرشان به تصویر کشیده است. کارگردان در درامی که داستان آن ظرف سه روز رخ می دهد با پرهیز از سیاه نمایی و اغراق در روایت و شخصیت پردازی ها ،تصویری باور پذیر ازقصاص ارائه می کند و نحوه مواجهه آدم های داستان با اتفاقات فیلم همراهی مخاطب را بر می انگیزد .
یک پایان بندی نا مناسب
گره اصلی «چهار شنبه» اختلاف خواهرها و برادرها به خاطر بخشیدن یا اعدام قاتل پدرشان است . کارگردان نیز با همین رویکرد از درگیری میان خانواده قاتل و مقتول برای گرفتن رضایت می گذرد و بیشتر حجم فیلمش را به تلاش اعضای خانواده برای کسب رضایت برادر کوچکشان (طاهر) اختصاص می دهد که از خون پدر بگذرد و به گرفتن دیه رضایت دهد. همین هوشمندی سبب ایجاد روابط جدیدی در خط روایی فیلم شده و مناسبات جدیدی شکل می گیرد. با توجه به رفت و برگشت ها و پر گویی ها ی فیلم انگار کارگردان بر این نکته پافشاری دارد تا جای هیچ پرسشی برای مخاطب باقی نگذارد. اصرار طاهر بر اعدام قاتل پدر،رابطه عادی دختر و پسر پس از قتل پدر ، واکنش های سلیم و طاهرپس از شنیدن خبر بارداری طیبه با یک واکنش قهر آمیز و گلدانی شکسته باور پذیر نیست. در نهایت نیز سکته قاتل پیش از اعدام همه چیز را به هم می ریزد و همه اتفاقات بد در یک لحظه بر سر خانواده آوار می شود ویک پایان بندی نه چندان مناسب و کلاسیک رابرای فیلم رقم می زند.
داستانی سر راست با آغازی خوب
بازی درخشان شهاب حسینی و بازی باور پذیر آرمان درویش تحسین بر انگیز است و سکانس طولانی که روی پله باهم صحبت می‌کنند تاثیر گذار و زیباست. «چهارشنبه» داستانی سر راست وآغازخوبی دارد؛ طراحی صحنه در خور توجه به عنوان فضای غالب اثراز دیگر امتیازات «چهارشنبه» است. ولی ریتم فیلم در برخی سکانس ها کند می‌شود.فیلم«چهارشنبه » که سال گذشته برنده سیمرغ بهترین فیلم بخش «هنر و تجربه» جشنواره فجر شد گواه این ادعاست که با یک قصه یک‌خطی هم می توان فیلمی جذاب ساخت یکی از امتیازات مهم چهارشنبه علاوه بر درام خوب و جذاب، تصویری باور پذیر از خانواده سنتی فیلم است.تحرک زیاد شخصیت‌های فیلم و رفت‌وبرگشت‌هایشان اگر چه سبب کشمکش دراماتیک شده وجابه‌جایی‌های متعدد آدم های داستان در مکان های مختلف به تنش فضا می‌افزاید. ولی تا حد ی تکراری و کسالت بار به نظر می رسد.بازی حسی درخشان و باور پذیر شهاب حسینی(سلیم) و آرمان درویش(طاهر) در نقش دو برادر با درگیری‌ها، سوء‌تفاهم‌ها و مشکلات خاص‌شان، محورهای دراماتیک اثر را شکل می دهد. رنگ‌های سرد و یکنواخت هم به تیرگی فضا کمک می‌کند تا هماهنگی در فضای فیلم به اوج برسد.
یک اظهار نظر عجیب
نکته تعجب بر انگیز در باره نام فیلم است که کارگردان نیز در این خصوص اظهار نظری عجیب‌تر کرده و در خصوص نام گذاری فیلمش گفته است: «دلیل انتخاب اسم «چهارشنبه» برای فیلم این بوده که محکومان به اعدام در ایران روزهای چهارشنبه قصاص می‌شوند. چهارشنبه روز مهمی است ودر فیلم ما به چهارشنبه نمی‌رسیم.» در حالی که با مروری گذرابر اخبار حوادث در نشریات مختلف می توان به این نکته رسید که برای اعدام روز خاصی مشخص نشده و منحصر به چهارشنبه نیست حال اگر اتفاقات فیلم آقای کارگردان در روزچهارشنبه رخ می دهد حکایت دیگری است قضاوت با خودتان .
z.jpg "ارسال پیام به khodaeem1")
