عاقبت ای خاک جانبخش وطن، می سازمت
گر هزاران ره شوی ویرانه، من می سازمت
گاه بیلم در کف و گاهی قلم، یعنی که من
با قلم یا بیل، ای خاک کهن، می سازمت
آب اگر سفیانیان عصر بستندم به روی
من به آب اشک چشم خویشتن، می سازمت
من قوی بازویم و با آبرو و کارگر
با غبار صورت و خون بدن، می سازمت
خصم گر همچون شهیدان پیکرم در گور کرد
من برون از گور گشته، با کفن، می سازمت
من سلیمان، صاحب خوانم نیم من خشتمال
هستم و بر رغم خصم اهرمن، می سازمت
