پاسخ به:انتخاب اصلح... (5 و 10)
جمعه 30 بهمن 1394 10:24 PM
بنام خدا
3-کدامیک مهمتراست؟پیشرفت ذیل وابستگی یا تحریم و سعی در پیشرفت؟
قطعا در وابستگی پیشرفت وجود ندارد و معمولا کشورهای وابسته به دیگران نمیتوانند به رشد و پیشرفتی بنیانی برسند.البته نمیتوانند به این معنا نیست که توانائی یا ظرفیت آن را ندارند بلکه نحوه رفتار استعمارگران با کشورهای وابسته به آنها بگونه ای بوده و هست که اجازه پیشرفت و استقلال را نمیدهند و رفتار آنها در همیشه تاریخ بگونه ای بوده است که نگذارند این وابستگی ها از بین برود.اما در مورد تحریم میتوان گفت پیشرفت ناشی از تحریم، اثر مستقیم تحریم نیست که گفته شود: "تحریم خیلی خوب است، پس ما را بیشتر تحریم کنید تا ما بیشتر پیشرفت کنیم"؛ بلکه ناشی از چگونگی مواجه‌ی تحریم شونده (ملت و نظام) با تحریم است. پس اگر مسئولین هوشیار و بصیر بودند و مردم نیز استقامت کردند، به نتایج خوبی می‌رسند. در اصطلاح سیاسی به این نوع مواجه می‌گویند: "تبدیل تهدید به فرصت".
پس این "تبدیل تهدید به فرصت" است که برای فرد، جامعه یا ملت و کشور خوب و مفید تمام می‌شود، نه این اصل تهدید یا تحریم چیز خوبی است. مانند ضرب المثل قدیمی که می‌گویند: «نیاز، مادر اختراع و ابتکار است».
*- در برهه‌ای کشور و نظام حاکمه و بالتبع مردم، تسلیم دشمنان بودند؛ کل کشور مستعمره بود و مردم به استثمار کشیده شده بودند، البته برخی از نیازهای آنان را مرتفع می‌کردند، اما نه از روی احقاق حق یا حقوق بشر و یا دلسوزی، بلکه برای این که احساس نیاز نکنند، فکرشان کار نکند، رشد علمی ننمایند، تولید داخلی نداشته باشند ... و همیشه گدا و نوکر بمانند و برای آنها کار کنند.
*- در برهه‌ای مردم قیام کردند، انقلاب کردند، استقلال و عزت و هویت خود را بازیافتند؛ دشمنان نیز برای تحمیل فشار، تهدید کردند - جنگ داخلی و خارجی به راه انداختند - ترور و وحشت و فتنه آوردند و تحریم اقتصادی و سیاس کردند. مردم هم استقامت و مقابله کردند، یعنی همان مفهوم "جهاد" - بالبتع برای خلع سلاح دشمن و رهایی خود از نیاز به دیگران، همت کردند - سعی کردند وابستگی خود به خارج و به ویژه دشمنان را کاهش دهند؛ پس پیشرفت کردند.
