پيامبر اسلام هم چون پدري مهربان حسن خلق و رافت وخود را به يكسان متوجه ديگران مي نمود از امور دنيوي تنها تقواي اهل تقوي نظر او را جلب مي كرد. لباسش بسيار ساده بود و هر چه مي يافت و مباح بود بر تن مي كرد و به نوع پوشاك توجهي نداشت و فقط سادگي و نظافت آن مهم بود.ودر زماني كه بزرگان به مركب خاصي سوار مي شدند تا با آن به ديگران فخر فروشي كنند رسول خدا برهر چه ممكن بود سوار مي شد. چه اسب و چه شتر و يا استر و اگر پياده اي را در مسيرش مي ديد بر مركب خويش سوار مي كرد چه بنده و عبد و چه آزاده.

رسول خدا (ص) به نظافت و پاكيزگي و آراسته بودن ظاهر بسيار اهميت مي داد و گفته اند در كودكي نيز موهايش شانه زده و سر وصورت را پاكيزه مي نمود.او موهاي سر خود را با برگ سر مي شست و روغن بنفشه به آن مي ماليد و آينه او ظرف آبي بود كه خود را در آن مي ديد و مرتب مي نمود و هرگاه قصد خروج از خانه را داشت در برابر آن مي ايستاد و سر ووضع لباس را در آن نگاه مي كرد و مي فرمود خدا دوست دارد زماني كه بنده اش براي ديدن برادران خود ز خانه خارج مي شود خود را مرتب و آراسته كند

رسول خدا زندگي ساده و بي آلايشي داشت و زائد زندگي و تجمل را از زندگي خود حذف نموده و قناعت را سر لوحه كار خود ساخته بود او با تواضع بسيار بر زمين مي نشست و زير اندازش حصير بود.بالشي از چرم كه با ليف خرما پر شده بود زير سر مي گذاشت و هرگز سه روز متوالي از نان گندم سير نخورد.بعد از جنگ با يهوديان بني نظير و بني قريظه كه غنايم بسياري به دست مسلمانان افتاده زنان پيامبر تقاضاي زيور آلات نمودند و رسولاكرم (ص) تقاضاي آنها را رد كرد و اين آيه نازل شد (اي پيامبر به زنان خود بگو اگر شما زندگاني و زيور دنيا را مي خواهيد بياييد تا من مهر شما را داده و همه را به خوبي و با خرسندي طلاق دهم)(سوره احزاب-آيه28)آيه به صراحت مي گويد رفاه در زندگي دنيوي با همسري رسول خدا(ص)جمع نمي شود و فرمود زهددر دنيا كوتاه كردن آرزوها و شكر نعمت ها و خودداري از آن چيزي است كه خدا حرام نموده است.

پيامبر اكرم (ص) چند بار به خصوص قبل از خواب و پس از بيدار شدن از خواب با دقت مسواك مي زد و دهان و دندان هايش را مي شست و مي فرمود:اگر ترس آن نبود كه بر پيروانم مشقت و زحمت باشد بر آنها مسواك زدن را در هنگام نماز واجب مي كردم.

پيامبر گرامي(ص) علاقه بسياري به نماز داشت و مي فرمود:روشني چشم من در نماز است. وقتي بنده به نماز بايستد و دل او با خدا باشد وقتي از نماز خارج مي شود.مانند روزي كه متولد شده است.بارها توصيه مي كرد از نماز غفلت نكنيد و زماني كه بزرگان قبيله بني ثقيف شرط مسلمان شدن خود را ترك نماز قرار دادند فرمود:ديني كه در آن نماز نباشد خيري در آن نيست و براي حضور قلب در نماز مي فرمود:مانند كسي نماز بخوانيد كه با نماز وداع مي كند و زماني كه براي نماز آماده شديد بگوييد اين آخرين نماز من از دنيا است و چنين تصور كنيد كه بهشت در پيش روي شما ودوزخ در زيز پاي شما و فرشته مرگ پشت سر پيامبران در سمت راست فرشتگان در سمت چپ شما قرار دارند و پروردگار از بالاي سر شما ناظر بر شماست...

رسول اكرم با جلال و هيبت خاصي بود و در ميان اصحاب بسيار عزيز و گرامي بود. چهره مباركش مانند ماه درخشان بود و به پاكيزگي و آراستگي معروف بوددر ميان مردم چهره اي گشاده داشت و در بسياري از اوقات تبسمي بر لب داشت.

اوبر مردم آسان گير ملايم و خوش رفتار بود و هرگز برخورد خشن . ترس آور از او ديده نشد. به چهره كسي خيره نمي شد بلكه نگاهي كوتاه و گذرا بر چهره افراد داشت. و غالبا نگاه او بر زمين بود و در اغلب مواقع رو به قبله مي نشست و هرگز با چشم و ابرو به گسي اشاره نمي كرد.

به بوي خوش علاقه بسيار داشت به طوري كه يك سوم درآمدش را صرف خريد مواد خوشبو مي كرد تا انجا كه از بوي عطر آن حضرت معلوم مي شد كه از چه محلي عبور كرده است.

هيچ گاه عيب جو نبود و هرگز مداح و ستايشگر نبود از شنيدن مداحي و چاپلوسي بيزار بود و مي فرمود : به چهره مداحان و چاپلوسان خاك بپاشيد.

كسي را كه ذليل و خوار نمي خواست و هيچ كس در حيا و شرم به او نمي رسيد هرگاه از فردي آزرده مي شد در چهره اش نمايان مي شد ولي گلايه و اعتراض نمي كرد.

با فقرا و نيازمندان هم نشيني داشت و بر سر سفره آنان مي نشست و با دست خود به آنان غذا مي داد و هرگز فقيري را به دليل فقر و تهي دستی اش تحقير نكرد. ازهيچ سلطاني هراس نداشت و مستمندان و پادشاهان را با يك روش دعوت به توحيد مي كرد.با فقرا به گونه اي انس داشت كه آنها او را از خود مي دانستند و از همه ساده تر و از همه نسبت به آنها مهربان تر بود.

هرگز ديده نشده كه به كسي دشنام دهد و سخن بي جايي بر زبان آورد و عمل سبكي انجام دهد از همه مردم بخشنده تر بود و ثروتي ذخيره نمي كرد و هرگاه بعد از بخشش چيزي باقي مي ماند به خانه نمي رفت تا آن را به نيازمندي مي رساند.

از آنچه با زحمت وتلاش خود و يا از هداياي ديگران فراهم شده بود فقط به اندازه خوراك بر مي داشت و آن را نيز  از كم ارزش ترين خرما و جو انتخاب مي كرد و بقيه را در راه خدا صرف مي كرد.

از صفات بارز رسول اكرم (ص) عيادت از بيماران بود حتي اگر خانه او در منطقه دور دست شهر بود و دوم شركت در تشييع جنازه اصحاب كه هيچ گاه آنها را تنها نمي گذاشت و به دنبال جنازه حركت مي كرد و بر او نماز مي خواند و دعا مي فرمود.

 خانواده اسلامي شميم