مبحث 112 طرح صالحین: «جایگاه و اهمیت وحدت»

وحدت ملى و پیروزى در صحنه‏ های مختلف
پیروزى و گسترش اسلام در سالهاى اولیه ‏بعثت نتیجه همبستگى و وحدت مسلمانان ‏بود. این ایمان و اتحاد بود که آنان را چنان‏ تربیت کرده بود که فارغ از هر نوع دسته بندى ‏و قوم سالارى، تحت لواى نبوی (ص)، برای اعتلاى کلمه «لااله الاالله‏» جانفشانی می نمودند و به برکت همین وحدت بود که ‏خداوند پیروزیهاى روز افزون را بر مسلمانان عنایت می داشت. این که اتحاد باعث پیروزى می شود، یک‏ قانون عام و قطعى است؛ به طورى که اگر در جبهه حق «اختلاف‏» و در جبهه باطل «اتحاد» حاکم باشد، به طور قطع پیروزى از آن اهل‏ باطل خواهد بود، به همین جهت حضرت علی (ع) خطاب ‏به لشکریان خویش میفرمایند: «والله لاظن‏ان هولاء القوم سیدالون منکم باجتماعهم ‏على باطلهم و تفرقکم عن حقکم؛ به خدا سوگند من گمان دارم که این گروه به زودی (ارتش معاویه) قدرت را از چنگ شما بیرون آورند زیرا که آنان بر باطلشان اتفاق دارند و شما در حق خود تفرقه دارید.» (خطبه 25 نهج البلاغه)