از کودکی همیشه این سوال برام مطرح بود که: چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمی زند...اما وقتی قطار به راه افتاد به سویش سنگ پرتاب می شود !
این برایم معما بود تا وقتی که بزرگ و وارد اجتماع شدم دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیاناست که هر کسی و هر چیزی تا وقتی که ساکن است مورد احترام است؛ تا ساکت است مورد تعظیم و تعریف است اما همین که به راه افتاد و یک قدم برداشت تا می آید پیشرفت کند،تدبیر و خلاقیت به خرج دهد و متفاوت باشد نه تنها کسی کمکش نمیکند، بلكه سنگ است که بطرف او پرتاب میشود و این نشانه یک جامعه مرده است ولی یک جامعه زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که: متکلم هستند نه ساکت، متحرکند نه ساکن، باخبرترند نه بیخبرتر و آنان که با دیگران فرق دارند،خلاق و پویا و تحول آفرینند !!!
111111111111.jpg "ارسال پیام به hossein201273")
