0
عضویت / ورود
جمعه، 14 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

آموزش MVC

 
mtk_designer
mtk_designer
کاربر برنزی
تاریخ عضویت : آذر 1390 
تعداد پست ها : 157

نگاشت اشیاء در AutoMapper توسط Attribute ها #1
پنج شنبه 28 آبان 1394  8:05 AM

نگاشت اشیاء امری مفید و لذت بخش است. ولی بخاطر تنظیمات خاص آن و افزایش کدها، همیشه کمی دردسر ساز بوده است. استفاده از کلاس Profile راه کار مناسبی است؛ اما در این حالت کلاس مقصد (ViewModel) از تنظیمات نگاشت‌ها بی اطلاع می‌ماند و فقط حاوی داده خواهد بود. برای ادغام کلاس و تنظیمات نگاشت در اینجا راهکاری ارائه گردید که در ادامه و با الگو گیری از همین ایده، اقدام به ارائه‌ی روشی جدید می‌کنم که با استفاده از Attribute‌ها تنظیمات نگاشت اشیاء را در AutoMapper انجام می‌دهد.
در نهایت می‌خواهیم نگاشت‌ها را اینچنین تنظیم کنیم:

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
[MapFrom(typeof (Student), ignoreAllNonExistingProperty: true, alsoCopyMetadata: true)]
public class AdminStudentViewModel
{
    // [IgnoreMap]
    public int Id { set; get; }
 
    [MapForMember("Name")]
    public string FirstName { set; get; }
 
    [MapForMember("Family")]
    public string LastName { set; get; }
 
    public string Email { set; get; }
 
    [MapForMember("RegisterDateTime")]
    public string RegisterDateTimePersian { set; get; }
 
    [UseValueResolver(typeof (BookCountValueResolver))]
    public int BookCounts { set; get; }
 
    [UseValueResolver(typeof (BookPriceValueResolver))]
    public decimal BookPrice { set; get; }
};

  این سبک تنظیم کردن نگاشت‌های اشیاء به نظر بهتر از روش‌های دیگر است؛ چون کلاس‌های ویوومدل را معنادار کرده و همچنین برای برنامه نویسان EF و ASP.NET MVC استفاده‌ی از ویژگی‌ها، یک شیوه‌ی کاری معمول به حساب می‌آید. 
به تعریف و توضیح صفت‌های (ویژگی‌ها یا Attributes) مورد نیاز می‌پردازم:

صفت MapFromAttribute

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
[AttributeUsage(AttributeTargets.Class, AllowMultiple = false)]
public class MapFromAttribute : Attribute
{
    public Type SourceType { get; private set; }
    public bool IgnoreAllNonExistingProperty { get; private set; }
    public bool AlsoCopyMetadata { get; private set; }    //Go to: http://www.dotnettips.info/courses/topic/16/cb36bc2e-4263-431e-86a5-236322cb5576
 
    public MapFromAttribute(Type sourceType, bool ignoreAllNonExistingProperty = false,
        bool alsoCopyMetadata = false)
    {
        SourceType = sourceType;
        IgnoreAllNonExistingProperty = ignoreAllNonExistingProperty;
        AlsoCopyMetadata = alsoCopyMetadata;
    }
};

این صفت روی کلاس‌ها می‌نشیند و توسط آرگومان sourceType آن، نوع مبدأ را برای automapper مشخص می‌کند. در واقع همه چیز از اینجا شروع می‌شود. همچنین آرگومان ignoreAllNonExistingProperty مشخص می‌کند کلیه‌ی صفاتی که در مقصد هستند ولی معادل اسمی در مبدأ ندارند، بصورت خودکار رد (Ignore) شده و از آن‌ها صرف نظر شود تا از شکست متد AutoMapper.Mapper.AssertConfigurationIsValid جلوگیری کند (پرداخته شده در اینجا). آرگومان alsoCopyMetadata پیاده سازی نمی‌شود؛ ولی می‌تواند پرچمی باشد تا اجازه دهد  Data Annotations از مدل‌های ef به ViewModel انتقال یابند.


صفت IgnoreMapAttribute

1
2
[AttributeUsage(AttributeTargets.Property)]
public class IgnoreMapAttribute : Attribute {};

از این صفت برای رد کردن خصیصه‌‌ای در نگاشت‌ها استفاده می‌کنیم. لازم به ذکر است که صفتی مشابه در Automapper.IgnoreAttribute وجود دارد که می‌تواند به جای این صفت مورد استفاده قرار گیرد. «نگارنده جهت همخوانی با سایر صفات، اقدام به استفاده‌ی از این صفت می‌کند»


صفت MapForMemberAttribute

1
2
3
4
5
6
7
8
9
[AttributeUsage(AttributeTargets.Property)]
public class MapForMemberAttribute : Attribute
{
    public string MemberToMap { get; private set; }
    public MapForMemberAttribute(string memberToMap)
    {
        MemberToMap = memberToMap;
    }
};

اگر نام خصیصه‌ها در مبدأ و مقصد یکی نباشند، از این صفت برای همگام سازی این دو استفاده می‌کنیم.


صفت UseValueResolverAttribute

1
2
3
4
5
6
7
8
9
[AttributeUsage(AttributeTargets.Property)]
public class UseValueResolverAttribute : Attribute
{
    public IValueResolver ValueResolver { get; private set; }
    public UseValueResolverAttribute(Type valueResolver)
    {
        ValueResolver = valueResolver.GetConstructors()[0].Invoke(new object[] {}) as IValueResolver;
    }
};

استفاده از ValueResolver‌ها در اینجا ذکر شده است. از این صفت برای تنظیم این مقدار برای یک خصیصه استفاده می‌شود. برای مثال فیلد FullName را در مقصد درنظر بگیرد که از دو فیلد Name و Family در مبدأ تشکیل می‌شود.

تا اینجا صفات پیش نیاز کار فراهم شدند. حال باید این صفت‌ها را به نگاشت متناسبی در automapper تبدیل کنیم.
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها