پاسخ به:مبحث 106 طرح صالحین: «اسراف و آسیب‌شناسی مصرف»
چهارشنبه 22 مهر 1394 1:49 PM
بنام خدا
تنوع طلبی و لذت خواهی و نوگرایی از امیال فطری انسان است
(ادامه مطلب پست قبلی)
9. فردگرایی و جمع گریزی: با مدپرستی و نوگرایی افراطی، انسان خود را تافته ای جدابافته از جامعه و برتری را در داشتن ظاهری جدید می داند و فردی را شایسته ی دوستی و احترام می داند که از نظر ظاهری هم شأن او باشد. به همین دلیل بسیاری از روابط اجتماعی و معاشرت ها را که در اسلام به آن توصیه شده است کنار می گذارد و محدوده ی رابطه ی اجتماعی اش تنگ تر و تنگ تر می شود. در زمان رسول خدا(صلی الله علیه وآله) یکی از شرایط افراد پول دار بی ایمان برای همراهی ایشان این بود که پیامبر(صلی الله علیه وآله) از مردمی که ظاهری فقیر دارند فاصله بگیرند، اما ایشان با این تفکر به شدت مخالفت کردند.
اسلام حتی اجازه نمی دهد افراد به بهانه ی عبادت، از اجتماع فاصله بگیرند و معاشرت و صله ی رحم را ترک کنند چه رسد به جمع گریزی هایی که در پرتو خودخواهی، تکبر و... باشد.
10. سنّت ستیزی: مدپرستی و تجدّدخواهی غربی این فکر را القا می کند که هر چیز جدیدی بر کهنه ی آن فضیلت دارد و نباید خود را درگیر کهنه ها و قدیمی ها کرد، حتی بسیاری از ارزش ها را نیز قدیمی دانسته اند و معتقدند آنها باید نو شوند. متأسفانه برخی جوانان و نوجوانان چون با این فکر و خطرهای آن آشنایی ندارند این شعار به ظاهر زیبا را می پسندند، اما توجه ندارند که ارزش های ما ریشه در اصول محکم و تغییرناپذیری دارند; به تعبیر ساده تر، کسی حق ندارد به بهانه ی نوگرایی بگوید از امروز 2 + 2 مساوی با 6 است، چون ریاضیات هم مثل فضایل و ارزش ها از قانون ثابت خود پیروی می کند. متأسفانه افراد زیادی به دلیل عدم آگاهی از این اصول، به جنگ با ارزش ها، دین، دین داران و خانواده های اصول گرا پرداخته اند که این خود از نیرنگ ها و حیله های موذیانه ی دشمن در بحث تهاجم فرهنگی است.
11. تضییع انرژی عاطفی روانی و ذهنی: بی تردید هر فرد ـ افزون بر داشتن محدودیت زمانی و اقتصادی دارای محدودیت عاطفی، ذهنی، روانی و... نیز هست. این محدودیت ها ایجاب می کند که ما با مدیریت صحیح آن را به تناسب در کارهای مهم زندگی، مثل تحصیل، روابط زناشویی و خانوادگی و شغلی و.... هزینه کنیم. به کارگیری افراطی این سرمایه ها در یک بُعد خاص، باعث نارسایی (عاطفی، ذهنی، روانی و...) در ابعاد مهم زندگی می گردد که این خود باعث افت تحصیلی، کاهش مهرورزی، ناسازگاری در روابط بین فردی، مشکل اشتغال و کاهش خلاقیت می شود که به نوبه ی خود موجب پایین آمدن احساس حرمت نفس و ارزشمندی و عدم موفقیت فرد در حیطه های مختلف زندگی می گردد; به تعبیر دقیق علمی، بین موفقیت (در ابعاد مختلف زندگی) و احساس ارزشمندی، هم بستگی و رابطه ی معناداری وجود دارد.
12. اضطراب و استرس: افرادی که به شدت دنبال مدگرایی هستند به توجه دیگران اهمیت زیادی می دهند. این افراد در طول زندگی خویش برای این که در نظر دیگران ارزشمند جلوه کنند، حاضرند به هر قید و شرطی که از طرف جامعه به آنها تحمیل می شود تن دهند. به نظر راجرز، روان شناس معروف، این قیود موجب ناهم خوانی بین تجربه ای که شخص از خود دارد و تجربه ها و تعاملاتش با دیگران می شود. آنها برای جلب توجه دیگران، تجربه ی خویش را نادیده می گیرند و ارزش ها و عقاید دیگران را می پذیرند. کسانی که توجهی به عقاید و ارزش های خویش ندارند، برای آن که احساس ارزشمندی کنند در صدد خشنود کردن دیگران به هر طریقی مثل تن دادن به مدل های افراطی و رنگارنگ برمی آیند و در واقع با این عمل به شروط آنها تن داده اند و به همین خاطر دچار اضطراب می شوند. هر چه ناهم خوانی بین تجربه های فرد و خودپنداری اش ( تصور فرد از خود) بیشتر باشد، رفتارش نابسامان تر خواهد شد.
پس روان پریشی، محصول ناهمخوانی و تعارض شدید خودپنداره و تجربه است و مدگرایی افراطی چیزی است که به این امر دامن می زند.
اتلاف سرمایه و انرژی جوانان و بیگانگی و تزلزل شخصیت، از ثمرات منفی مدگرایی و گرایش به مدل های بیگانه است که بحث در این زمینه ها، مجال بیشتری را می طلبد.
نکته: مدگرایی مثبت، چون ریشه در باورهای دینی و ارزشی دارد، سبب تقویت فضایل و منشأ بسیاری از پیامدهای مثبت می شود که برخی از آنها عبارت اند از: خودباوری، احساس ارزشمندی، اعتماد به نفس، خلاقیت و شکوفایی استعدادها، حقیقت جویی، ثبات شخصیت، نوع دوستی و تعاون، خودکفایی و عدم وابستگی اقتصادی، اعتدال، قناعت، هدفمندی، احترام به سنت ها، تحکیم روابط انسانی و خانوادگی، حیا و عفت، تکریم شخصیت الهی انسان و...
جملاتی از مقام معظم رهبری :
«... این حرف اشتباه نشود که بنده با مد و تنوع وتحول در روش زندگی مخالفم; نخیر; مدگرایی و نوگرایی اگر افراطی نباشد، اگر روی چشم و هم چشمی و رقابت های کودکانه نباشد، عیبی ندارد; لباس و رفتار و آرایش تغییر پیدا می کند، مانعی هم ندارد; اما مواظب باشید قبله نمای این مدگرایی، سمت اروپا نباشد; این بد است. اگر مدیست های اروپایی و آمریکا درمجلاتی که مدها را مطرح می کنند، فلان طور لباس را برای مردان و زنان خودشان ترسیم کردند، آیا ما باید این جا در همدان یا تهران یا مشهد آن را تقلید کنیم؟ این بد است، خودتان طراحی کنید و خودتان بسازید
منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه
