پاسخ به:مبحث 106 طرح صالحین: «اسراف و آسیب‌شناسی مصرف»
یک شنبه 19 مهر 1394 12:43 AM
اسراف در مصرف، به یکی از گونه های ذیل اتفاق می افتد:
1. تضییع و اتلاف هرگونه شیء قابل استفاده.
2. بدون استفاده گذاردن هرنوع سرمایه.
3. مصرف اشیا؛ به نحوی که فایده مادّی یا معنوی به بار نیاورد.
4. مصرف بیش از میزان درآمد؛ به نحوی که در شأن او نباشد؛ مانند خرید وسایل تزیینی برای کسی که توان تأمین معاش خود را ندارد و به همین دلیل، امام صادق علیه السلام کسی را که برای مصرف بیشتر از درآمد خود، دست نیاز به سوی دیگران دراز کند، مسرف خوانده است.
5. مصرف بیش از حد و افزون بر نیاز؛ مانند خرید چند خانه یا پرخوری.
افزون بر این موارد، هرگونه مصرف سرمایه در راه گناه یا برای ارضای شهوات در رفع نیازهای جسمانی نیز از دیدگاه دینی، مصداق اسراف شمرده می شود.
روایاتی که مصرف زیادی در اموری چون استعمال عطر، روشنایی، خوراک، وضو، حج و عمره را اسراف نشمرده، ناظر به عدم تحقق اسراف در این امور نیست؛ بلکه به اهمیّت و مطلوبیّت بیش از حدّ آنها اشاره دارد. اسراف، هرچند بسیار اندک باشد، اگر برای انسان ضرر داشته باشد، حرام است و حکم «إنَّ اللهَ لا یُحِبُّ المُسرِفینَ» افرادی را نیز که زمینه اسراف را برای دیگران مهیا می کنند، در بر می گیرد.
واسه كسي خاك گلدون باش،
كه اگه به آسمون رسيد،
بدونه ريشه‌اش كجاست ...
