جلسه پرسش وپاسخ

سیمین

درود برشما.مشکلی که پیدا کردم میترسم جدی بشه و روی اینده ام تاثیربزاره خواهشمندم به پرسشم توجه کنید ومرا یاری فرمایید دوشیزه ۲۰ ساله مجردی هستم ک به دلایل نبود علاقه به حسابداری ازدانشگاه انصراف دادم سال ۹۲ به دانشگاه رفتم ودی ۹۳ انصراف دادم دیگه خونه نشستم منتطر دفترچه علمی کاربردی شدم تا رشته مورد علاقه مو ثبتنام کردم…..من خیلی امید و ارزو دارم با اعتماد به نفس بالا که مطمعنا میشم همونی که میخوام..اما در حال حاظربه قول معروف طبل تو خالی ام!اصلا اراده وپشتکار واسه انجام هیچ کاریو ندارم وهمش همه چیو پشت سرمیندازم ولی حالم ازخودم به هم میخوره که اینطوری ام واصلا تعادل شخصیتی ندارم…شاید دچارافسردگی خفیفی شده باشم.بااینکه همین تابستون ۲ مسافرت داشتیم امااصات حالم تغییری نکرد ۷و۸ ماهه که گریه ام نمیاد مگه اینکه گاهی اشک تو چاشم جمع شه!انرژیم صفره!من که تابستون یه ماهو باشگاه میرفتم الان انگار دنیا روسرم اوارمیشه بخوام یه دمبل ۱ کیلویی بزنم!ازخودم خیلی توقع دارم که باید تواین سن گرگم نتونه منو بگیره ازفعالیتو زیرکی اما عین جنازه افتادم تو خونه!اصلا ازقبل هم ادمی نبودم که بتونم خوشحال باشم خداروشکرهیچ مشکل جدی ام ازجانب خانواده یا خودم ندارم اما نمیدونم چرا همیشه اهنگ های غمگین میطلبم تنهاییو ترجیح میدم ومیپندارم که اصلا خودمو نمیشناسم و کاملا سردرگمم هرچه قدر هم درتکاپو ام باز به هیچ معنایی ازخودمو جهانم نمیرسم!من کی تبدیل به ادمی دلسنگ شدم که دلم برای کسی نمیسوزه وحتی تنگم نمیشه!؟ خلاصه شدم مثه رباط های زباله جمع کنی که شعارش اینه که رباط هوشمند وخوبیه! help!!!!please

پاسخ:

سلام

لطفا برای بررسی وضعیت روانی و ارزیابی خود و برنامه ریزی مناسب حضوری مراجعه نمایید. وضعیت شما به صورتی است که راهنمایی متنی بدون در نظر گرفتن وضعیت روانی فعلی و رفع مشکلات احتمالی مفید نخواهد بود.