دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

بنام خدا

للّـهُمَّ وَفِّرْ حَظّى فیهِ مِنَ النَّوافِلِ وَ أَکْرِمْـنى فیـهِ بِاِحْـضـارِ الْمَسـائِلِ وَ قَرِّبْ فیهِ وَسیلَتى اِلَیْکَ مِنْ بَیْنِ الْوَسائِلِ یـا مَنْ لا یَشْـغَلُهُ اِلْحـاحُ الْمُـلِحّـینَ.

خدایا در این روز بهره ام را از مستحبات، افزون گردان و مرا با حاضر کردن خواسته ها گرامى بدار و از میان وسایل، وسیله رسیدنم به حضورت را، نزدیک گردان اى که پافشارىِ اصرارکنندگان بازش نمى دارد ومشغولش نمى کند.

 أَللّـهُمَّ وَفِّرْ حَظّى فیهِ مِنَ النَّوافِلِ

 حظ را به مفهوم بهره و نصیب معنی کرده اند بعید نیست که مراد این باشد سهمی از نوافل دراین ماه نصیب شود.
 یعنی این ماه با سایر ایام فرق دارد «انفاسکم فیه تسبیح» دراین ماه نفس کشیدن می تواند نوافل محسوب شود «نومکم فیه عباده» خواب هم در این ماه ثواب نوافل دارد «لیله القدر خیر من الف شهر» وثواب نوافلش هم با هزار ماه یعنی حدود 84 سال عبادت برابراست.
 بی نصیبی از این نعمت خسارت است «والعصر انا لانسان لفی خسر الا لذین امنووعملو الصالحات» خدایا زیان نکنم « وَفِّرْ حَظّى فیهِ مِنَ النَّوافِلِ» توفیق بده نماز شب بخوانم نماز های مستحبی ونافله های روزانه را انجام بدم می خواهم جزء مؤمنین وصالحین باشم.
 «لِلْمُؤْمِنِ ثَلاثُ ساعات فَساعَةٌ یُناجِی فِیها رَبَّهُ؛ وَ ساعَةٌ یَرُمُّ مَعاشَهُ؛ وَ ساعَةٌ یُخَلِّی بَیْنَ نَفْسِهِ وَ بَیْنَ لَذَّتِها فِیما یَحِلُّ وَ یَجْمُلُ» مؤمن را سه ساعت و حالت است ساعتی که در آن با خدا مناجات می‏کند ساعتی که در آن برای هزینه‏ ی زندگی می‏کوشد، و ساعتی که در آن از لذت‏های حلال و زیبا بهره می‏برد.
 شیطان عابد خوبی بود ولی عبد و بندهٔ خوبی نبود عابدی بود که هر سجده اش چند صد سال به طول می‌انجامید و چندین هزار سال عبادت کرده بود. اما در برابر فرمان پروردگار سرپیچی کرد و عاقبت آن شد که نباید می شد.
 لذت نماز شب را کسی جز آن که مداومت می کند بر نماز شب نمی تواند درک کند در مورد بعضی از بزرگان نقل می کنند که وقتی سؤال می کردند از لِذُات دنیوی کدام مورد را بیشتر می پسندید می گفتند لذت نماز شب را. به یکی از مراجع گفتند چه ساعتی را اگر در اختیار شما باشد برای مرگ انتخابش می فرمائید فرمودند ساعتی که مشغول نماز شب باشم.
 از یک مفسرین نقل می کنند که در درس تفسیر وقتی به آیات بهشت رسید گفت بهشت چنین است و چنان اما، من فکر می کنم نماز شب دنیا کیفش از همه بهتر است این همان حظ از نوافل است.
 انسان مؤمن زمانی که دیگران از سفره غذای او می خورند بهترین لذت ها را می برد یا زمانی که انفاق می کند بهترین ساعات زندگی اوست. بر عکس بخیل و منافق که رنج می برد وقتی دیگران از امکانات او بهره می برند. لذت عبادت یعنی این که از هر کار خیری کسل و خسته نشود و با عشق و شوق عبادت کند این حظ در عبادت است.

سخنان حجة الاسلام علی اصغر تقوی، رییس مرکز فقهی جوادالائمه در شرح دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان