∞ آیه شب چهاردهم ماه مبارک رمضان ∞

بنام خدا

 «16» قَالَ رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏
 (موسى) گفت: پروردگارا! همانا من به خویشتن ستم كرده‏ام، پس مراببخش، پس (خداوند) او را آمرزید بدرستى كه او آمرزنده‏ى مهربان است.
 
 نكته‏ها:
 سؤال: جمله‏ ى «ظَلمتُ نَفسى» به خودم ظلم كردم، از زبان كسى كه به پیامبرى مى‏رسد چه معنایى دارد؟
 پاسخ: مراد از ظلم به خود در اینجا، گرفتار شدن به آثار اجتماعى قتل غیر عمد است، نه گناه، تا با مقام عصمت منافات داشته باشد. زیرا خداوند، حضرت موسى را مخلَص مى‏داند؛ «اِنّه كانَ مُخلَصاً»(17) و كسى كه به این درجه نائل گردید دیگر گناه نمى‏كند، زیرا شیطان خود اقرار كرده است كه قدرت نفوذ در مخلصین را ندارد. «فَبِعزّتِك لاُغویّنّهم اَجمَعین اِلاّ عبادكَ منهُم المخلَصین»(18)
 پیام‏ها:
 1- در دعا، خداوند را با كلمه مباركه‏ ى «ربّ» بخوانیم. «قال ربّ»
 2- هر چند كار خلاف، عمدى نباشد ولى نباید از آثار طبیعى و وضعى آن غافل بود. «ظَلمتُ نفسى» (حضرت موسى به قصد نجات یك مؤمن وارد صحنه شد و ناخواسته مرتكب قتل گردید و در واقع گناهكار بحساب نمى‏آمد، امّا این عمل، كار او را دشوار كرد و این یك آفت بود.)
 3- افراد صالح حتّى در برابر كجى‏ هاى غیر عمدى نیز بلافاصله استغفار مى‏كنند و از تبعات آن دورى مى‏گزینند. «فاغفرلى»
 (حضرت موسى با استغفار خود چند چیز را از خداوند درخواست كرد، هم محو آثار اجتماعى كار خود را، هم برطرف شدن نگرانى از آینده را و هم دفع توطئه‏ هاى انتقام جویانه‏ ى فرعونیان را.)
 4- دعاى انبیا مستجاب است. «فَغَفرلَه»

پی نوشت ها :

17) مریم، 51.
18) ص، 82 - 83.