∞ آیه شب سیزدهم ماه مبارک رمضان ∞

دعوت به سوى اتحاد!

در ایـن آیـه بـحـث نـهایى که همان ((مساله اتحاد و مبارزه با هرگونه تفرقه)) باشدمطرح شده ، مى فرماید: ((و همگى به ریسمان الهى چنگ بزنید، و از هم پراکنده نشوید)) (واعتصموا بحبل اللّه جمیعا ولا تفرقوا).

در باره ((حبل اللّه)) (ریسمان الهى) مفسران احتمالات مختلفى ذکر کرده اند ودر روایات اسلامى نـیـز تـعـبـیرات گوناگونى دیده مى شود ولى هیچ کدام با یکدیگراختلاف ندارند زیرا منظور از ((ریـسمان الهى)) هرگونه وسیله ارتباط با ذات پاک خداوند است ، خواه این وسیله اسلام باشد، یا قرآن ، یا پیامبر و اهل بیت او.

سـپـس قـرآن به نعمت بزرگ اتحاد و برادرى اشاره کرده و مسلمانان را به تفکردر وضع اندوهبار گـذشـتـه ، و مـقایسه آن ((پراکندگى)) با این ((وحدت)) دعوت مى کند،مى گوید: ((و نعمت (بـزرگ) خـدا را بـر خود به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگربودید و او در میان دلهاى شما الفت ایـجـاد کـرد، و به برکت نعمت او برادر شدید))(واذکروا نعمت اللّه علیکم اذ کنتم اعدآ فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا).

در ایـنـجـا مساله تالیف قلوب مؤمنان را به خود نسبت داده مى گوید: ((خدا در میان دلهاى شما الفت ایجاد کرد)) با این تعبیر، اشاره به یک معجزه اجتماعى اسلام نموده ، زیرا اگر سابقه دشمنى و عـداوت پـیـشین عرب را درست بررسى کنیم خواهیم دید که چگونه یک موضوع جزئى و ساده کـافـى بود آتش جنگ خونین درمیان آنها بیفروزد و ثابت مى گردد که از طرق عادى امکان پذیر نبود که از چنان ملت پراکنده و نادان و بى خبر، ملتى واحد و متحد و برادر بسازند.

اهـمـیـت وحـدت و بـرادرى در مـیـان قـبـایل کینه توز عرب حتى از نظردانشمندان و مورخان غیرمسلمان مخفى نمانده و همگى با اعجاب فراوان از آن یادکرده اند!

سپس قرآن مى افزاید: ((شما در گذشته در لبه گودالى از آتش بودید که هر آن ممکن بود در آن سقوط کنید و همه چیز شما خاکستر گردد)) (وکنتم على شفا حفره من النار فانقذکم منها).

امـا خـداونـد شـمـا را نـجـات داد و از این پرتگاه به نقطه امن و امانى که همان نقطه ((برادرى و محبت)) بود رهنمون ساخت.

((نـار)) (آتـش) در آیـه فـوق کـنایه از جنگها و نزاعهایى بوده که هر لحظه دردوران جاهلیت به بهانه اى در میان اعراب شعله ور مى شد.

در پـایان آیه براى تاکید بیشتر مى گوید: ((خداوند این چنین آیات خود را برشما روشن مى سازد شاید قبول هدایت کنید)) (کذلک یبین اللّه لکم آیاته لعلکم تهتدون).

بنابراین ، هدف نهایى هدایت و نجات شماست ، پس باید به آنچه گفته شداهمیت فراوان دهید.