∞ آیه شب دوم ماه مبارک رمضان ∞

حضرت علی(ع) تقوا را منتهای خشنودی خداوند دانستهاست. پس بیمورد نیست اگر خداوند توجهی خاص نسبت به متقین داشته باشد؛ زیرا آنها آنچه مورد رضای او میباشد، رعایت کرده، در نتیجه خداوند هدایت و موعظه; خود را به آنها اختصاص دادهاست: )هذا بیان للنّاس و هدی و موعظةٌ للمتّقین)(سوره; آل عمران،آیه;138) لازم به ذکر است که قرآن برای همه; انسانهاست و لیکن متقین از آیات آن بهرهمند و منتفع میگردند. قرآن پیامبر(ص) را «انذاردهنده» معرفی کرده و فرموده تو کسی را انذار میدهی که از خداوند خشیت داشتهباشد: (سوره; نازعات،آیه; 45) یعنی انذار تو در کسی مؤثر است که خشیت داشته باشد: کسانی که از قرآن و کلام معصومان بهره میگیرند، در مقایسه با دیگران، شبیه زمین حاصلخیزی هستند که از آب باران بهره میگیرد؛ همانگونه که وقتی باران در سرزمینی وسیع میبارد، قطعه زمینی از آن بهرهمند خواهد شد که حاصلخیز باشد، ولی شوره زار هیچ بهرهای از باران نخواهدبود پس عامل اصلی بهرهگیری و عدم بهرهگیری، ظرفیت وجودی دریافت کننده است و هر کس باید این ظرفیت را در خود بوجود بیاورد.طبرسی مفسر بزرگ شیعه مینویسد: شاید علت اختصاص موعظه و هدایت به متقین، این باشد که تنها آنها از پند و نصیحت بهره میبرند و با آن چراغ زندگی خود را میافروزند