مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: الگوي بين نظريه اي، يکي از الگوهايي است که براي تبيين فعاليت فيزيکي منظم به کار مي رود. اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت فعاليت فيزيکي منظم بر اساس سازه هاي الگوي بين نظريه اي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي گلستان انجام گرفت.
روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، تعداد 295 دانشجو به روش نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه هاي مراحل تغيير مارکوس و همکاران و پرسشنامه تعادل تصميم گيري نيگ و همکاران بود. روايي ابزارهاي فوق از طريق اعتبار محتوا و روايي صوري و پايايي آن ها از طريق آزمون مجدد مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون هاي آماري کاي- اسکوئر، رگرسيون لوجستيک و آناليز واريانس يک طرفه به همراه آزمون تعقيبي توکي انجام گرفت.
يافته ها: ميانگين سني و انحراف معيار افراد مورد بررسي 21.89±3.05 سال بود. 89.5 درصد مجرد و 67.5 درصد زن بودند. 60.3 درصد در مرحله پيش تفکر، 8.8 درصد در مرحله تفکر، 11.9 درصد در مرحله آمادگي، 9.5 درصد در مرحله عمل و 9.5 درصد ديگر در مرحله نگهداري بودند. بين مراحل تغيير با فوايد درک شده و موانع درک شده ارتباط معني داري وجود داشت (P<0.05). متغيرهاي جنسيت پسر و سازه موانع درک شده، بيشترين اثر پيشگويي کنندگي به منظور انجام فعاليت منظم فيزيکي را داشتند (P<0.05).
نتيجه گيري: اکثر دانشجويان مورد بررسي، زندگي بدون تحرکي دارند. مداخلات برنامه ريزي شده در جهت حرکت آن ها به مرحله نگهداري محسوس است. افزايش منافع درک شده و کاهش موانع درک شده مي تواند سودمند باشد.