مقالات توسعه پژوهش در پرستاري و مامايي

زمينه و هدف: با پيشرفت جوامع بشري، نياز به انواع و حجم خدمات بهداشتي در حال افزايش است. در حالي كه منابع ملي اختصاص يافته به بخش بهداشت و درمان محدود است، هنر مديران در آگاهي از کارآيي اين منابع و چگونگي استفاده بهينه از آن هاست. لذا تحقيق حاضر به منظور بررسي ميزان بار کاري و کارآيي پرستاران طراحي و اجرا شد.
روش بررسي: مطالعه توصيفي- مقطعي حاضر در بيمارستان پنجم آذر گرگان به مدت يک ماه اجرا و به روش سرشماري بر روي کليه فعاليت هاي پرستاري انجام شده توسط 10 پرستار شاغل بر روي 94 بيمار انجام شد. براي انجام مطالعه از چک ليستي که توسط پژوهشگران ساخته و اعتباريابي شد استفاده گرديد، سپس چک ليست توسط پرستاران کليه شيفت ها تکميل گرديد. همزمان حضورکارکنان با کارت تايمکس تعيين و کارآيي آنان محاسبه و با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آناليز واريانس تجزيه و تحليل صورت گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد که 20.3 درصد از کل زمان حضور کارکنان صرف انجام کارهاي نوشتاري مي شود، در حالي که تنها 0.49 درصد از زمان صرف آموزش به بيمار مي شد. در مجموع 46.46 درصد از زمان صرف مراقبت مستقيم و 53.54 درصد صرف مراقبت غير مستقيم پرستاري مي شد. در مجموع کارآيي کارکنان 62 درصد بوده که بيشترين آن (66.6 درصد) مربوط به شيفت صبح و کمترين آن با (58.33 درصد) مربوط به شيفت شب بوده است و علي رغم وجود تفاوت در ميزان کارآيي درشيفت هاي مختلف، آزمون آماري بين آن ها اختلاف معني داري را نشان نداد.
نتيجه گيري: علي رغم وجود کارآيي بالاي 50 درصد پرستاران در شيفت هاي مختلف، لزوم توجه به اجراي برنامه هاي آموزشي درباره مديريت زمان، مديريت منابع انساني و پرستاري الکترونيک براي افزايش کارآيي پرستاران در کنار توجه به کيفيت خدمات ضروري به نظر مي رسد.