مقالات سلامت و بهداشت

زمينه و هدف: غلظت بالاي آلومينيوم در آب آشاميدني ممکن است مخاطرات بهداشتي ايجاد نمايد. اما افزودن ترکيبات فسفات بعد از منعقدکننده، مي تواند غلظت فلزات باقيمانده را کاهش دهد. هدف از اين مطالعه کاربرد ترکيبات فسفات جهت حذف آلومينيوم باقيمانده ناشي از فرآيند انعقاد آب مي باشد.
روش کار: در اين تحقيق از آزمايش جار براي بررسي حذف آلومينيوم باقيمانده با استفاده از ترکيبات فسفات در انعقاد معمول و تشديد يافته آب و همچنين تعيين پارامترهاي موثر بر آن، استفاده گرديد. افزودن ترکيبات فسفات در حين اختلاط تند انجام مي گرفت. دوزهاي آلوم در آزمايش انعقاد متعارف 10 ميلي گرم در ليتر بود و اين آزمايش ها در درجه حرارت هاي مختلف (35، 22 و 5 درجه سانتي گراد) و pH هاي متفاوت (8.5، 7.5، 6.5 و 5.5) انجام گرفت. براي آزمايش هاي انعقاد تشديد يافته، دوزهاي آلوم 20، 10، 30، 40 و 50 ميلي گرم در ليتر در pH هاي مختلف ( pH واقعي آب و pH=5.5) مورد استفاده قرار گرفت.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد که ترکيبات فسفات در کاهش فلزات باقيمانده موثرند. بيشترين حذف آلومينيوم باقيمانده در دوز 50 ميلي گرم در ليتر منعقدکننده رخ داد. غلظت فلزات باقيمانده در انعقاد متعارف در pHهاي مختلف، متفاوت بود. حداقل و حداکثر غلظت آلومينيوم در pH=6.5 و pH=5.5 مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: اين تحقيق نشان داد که افزودن فسفات در مرحله اختلاط تند، آلومينيوم باقيمانده را کاهش مي دهد. اما دوزاژ فسفات مورد نياز در pH=5.5 بايد افزايش يابد