* كرمان، هفت باغ علوي، پرديزه دانشگاه علوم پزشكي كرمان، دانشكده پرستاري رازي
چکیده:
مقدمه: در سازمان هاي بهداشتي و درماني، توجه به رفتار شهروندي-سازماني و رضايت شغلي در بهبود عملکرد کارکنان و ميزان و کيفيت خدمات سلامتي موثر مي باشد. با توجه به وجود فشار کاري و مشاهده نارضايتي بيشتر در پرستاران ، به نظر مي رسد بررسي ارتباط رفتار شهروندي-سازماني با رضايت شغلي پرستاران حائز اهميت است.
روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي همه 150 نفر از پرستاران بخش هاي مراقبت ويژه و اورژانس بيمارستان هاي آموزشي شهر کرمان انجام شد. ابزار گردآوري داده ها شامل چک ليست اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه دو بخشي مربوط به سوالات رضايت شغلي پرستاران و رفتار شهروندي-سازماني بود. داده ها با ضريب همبستگي پيرسون و آناليز واريانس يک طرفه تجزيه و تحليل شدند.
نتا يج: ميانگين نمره کلي رفتار شهروندي-سازماني 10.54±88.21 و ميانگين نمره کلي رضايت شغلي 17.69±83.72 بود. بين نمره کلي رضايت ( رضايت دروني و رضايت بيروني) و نمره کلي رفتار شهروندي-سازماني ارتباط معني داري با ضريب همبستگي 0.204 مشاهده شد (P=0.012). همچنين نتايج آزمون تحليل واريانس (ANOVA) و tمستقل نشان داد، بين متغيرهاي دموگرافيک ( سن، تحصيلات، تجربه، واحد سازماني و جنسيت) با رضايت شغلي و ابعادش و رفتار شهروندي-سازماني و زير گروه هايش ارتباطي وجود ندارد.
بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد که بين رضايت شغلي و رفتار شهروندي سازماني، ارتباط معني داري وجود دارد. لذا مديران بيمارستا ن ها براي دستيابي به اهداف سيستم بهداشت و درمان بايد به اين موضوع توجه کنند.
