مقالات بهداشت و توسعه

مقدمه: حرفه دندانپزشکي، يکي از حرفه هايي است که خستگي جسماني و رواني زيادي دارد و مي تواند منجر به سندرم فرسودگي شغلي گردد. هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي فراواني فرسودگي شغلي در دندانپزشکان شهر کرمان بوده است.
روش ها: اين مطالعه مقطعي روي 145 دندانپزشک شهر کرمان شاغل در مطب و مراکز بهداشتي - درماني انجام شد. روش جمع آوري داده ها، پرسشنامه استاندارد فرسودگي شغلي Maslach (مازلاک) بود. آناليز داده ها در نرم افزار آماري SPSS نسخه 18 و توسط آناليز رگرسيون انجام شد.
نتايج: در اين پژوهش 51.7% دندانپزشکان مرد و 48.3% زن، با ميانگين سن 7.18±35 سال بودند. 14.1% افراد مسخ شخصيت شديد، 30.46% خستگي عاطفي و 71.76% دچار عدم موفقيت شخصي (کفايت شخصي) شديد بودند. بين متغيرها سن، جنس، وضعيت اشتغال، ساعات کار هفتگي، تاهل و سال هاي فارغ التحصيلي با فرسودگي شغلي ارتباط آماري معني دار مشاهده نشد. اما بين مسخ شخصيت با وضعيت تاهل و وضعيت اشتغال ارتباط معني داري وجود داشت.
بحث و نتيجه گيري: فرسودگي شغلي در دندانپزشکان کرمان بالا مي باشد. سياست هاي مداخله اي جهت ارزيابي و يافتن عوامل آن و اتخاذ تدابير پيشگيرانه و درماني توصيه مي شود.