* شيراز، دانشگاه علوم پزشكي شيراز، دانشكده مديريت و اطلاع رساني پزشكي، گروه مديريت و اقتصاد سلامت
چکیده:
مقدمه: تصميم گيرندگان سلامت در تمام دنيا با منابع محدود و نيازهاي نامحدود افراد جامعه رو به رو هستند. بنابراين تخصيص بهينه اين منابع مخصوصا در بخش سلامت و مهم تر از آن در سيستم اورژانس امري ضروري به نظر مي رسد. هدف از انجام اين پژوهش، تعيين ميزان بهينه بودن تخصيص بيماران در پايگاه هاي اورژانس شهر شيراز به بيمارستان ها از طريق مدل حمل و نقل بود.
روش ها: اين پژوهش، مطالعه اي توصيفي- تحليلي است كهبه صورت مقطعي انجام شد. جهت انجام اين پژوهش سه نوع داده مورد نياز بود: تعداد بيماران انتقال يافته از پايگاه هاي اورژانس به بيمارستان هاي دولتي، متوسط فاصله محل حادثه در محدوده پايگاه هاي مختلف تا بيمارستان هاي دولتي و تعداد تخت هاي بخش اورژانس. سپس مدل حمل و نقل با توجه به داده هاي به دست آمده در بالا، ساخته شد. آنگاه مدل را در برنامه Lingoقرار داده و جواب هاي بهينه به دست آمد.
نتايج: با توجه به داده هاي به دست آمده از واحد اورژانس مرکزي مشخص شد که در شش ماه دوم سال 1388، تعداد بيماران دريافتي بيمارستان نمازي 4233 ، بيمارستان فقيهي 1087، بهشتي 1999 و علي اصغر 14 بوده است. پس از مدل سازي با قرار دادن مدل در نرم افزار Lingoنتايج تخصيص بيماران به اين قرار بوده است: بيمارستان هاي نمازي584، فقيهي 1529، بهشتي 3600 و علي اصغر1620.
بحث و نتيجه گيري: براساس يافته هاي به دست آمده از مدل سازي بهينه بخش اعظم بيماران بايد به بيمارستان هاي بهشتي و علي اصغر منتقل شوند که اين امر بيانگر اين است که بيمارستان هاي فوق الذکر بايستي به لحاظ منابع انساني و تجهيزات پزشکي مجهز شوند.