پاسخ به:مبحث 95 طرح صالحین : چرا غیبت می کنیم؟
یک شنبه 23 فروردین 1394 9:20 AM
نکوهش غیبت از دید شرع
در ادامه مبحث با استناد به ایات قران کریم وروایات معصومین درباره غیبت می پردازیم وبا همراهی دوستان گل راسخونی درباره هرکدام که خواستند بحث میکنیم ..
یكی از صریحترین آیات در نكوهش غیبت كه آن را گناهی كبیره دانسته، این آیه از سوره حجرات است:
یا ایها الذین امنوا اجتنبوا كثیرا من الظن ان بعض الظن اثم و لاتجسسوا و لایغتب بعضكم بعضا ایحب احدكم ان یاكل لحم اخیه میتا فكرهتموه. [۱]
ای كسانی كه ایمان آوردهاید! از بسیاری گمانها در حق یكدیگر بپرهیزید كه برخی از گمانها گناه است و درباره یكدیگر تجسس نكنید و برخی از شما از دیگری غیبت نكند. آیا هیچ یك ازشما دوست دارد گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ البته از آن كراهت دارید.
گوشت های بندگان حق خوری غیبت ایشان كنی كیفر بری
[۲]
یكی از راههای شناخت بزرگ بودن گناه، مقایسه آن با دیگر گناهان بزرگ (معاصی كبیره) است. در این آیه، غیبت، با خوردن مردار مقایسه شده كه از گناهان بزرگ به شمار میرود. اگر مردار، گوشت گوسفند باشد، حرام است؛ چه رسد به این كه گوشت انسان باشد و از آن مهمتر این كه انسان با مرده، رابطه برادری هم داشته باشد.
از این مقایسه میتوان دریافت كه غیبت تا چه اندازه زشت و ناپسند است!
پیشوای یازدهم، حضرت عسكری (ع) در این باره میفرماید:
اعلموا ان غیبتكم لاخیكم المومن من شیعه آل محمد (ص) اعظم فی التحریم من المیته. [۳]
بدانید كه غیبت شما از برادر مؤمنتان كه از شیعیان اهل بیت است، از خوردن گوشت مرده حرامتر است.
از رسول خدا (ص) چنین روایت شده است:
ان الغیبه اشد من الزنا. [۴]
به درستی كه غیبت كردن از زنا بدتر است.
روشن است كه زنا از گناهان بزرگ شمرده میشود؛ پس غیبت هم كه از آن بدتر است، گناه بزرگ (معصیت كبیره) خواهد بود.
راه دیگر برای شناخت بزرگ بودن گناه، بیم و وعوعده الهی به عذاب دردناك است. آن جا كه خداوند، جزای رفتار زشتی را عذاب دردناك معرفی كند، آن رفتار از گناهان بزرگ خواهد بود.
خداوند متعالی در قرآن كریم میفرماید:
ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فی الذین امنوا لهم عذاب الیم. [۵]
همانا برای كسانی كه دوست دارند زشتی در بین كسانی كه ایمان آورده اند شایع شود، عذاب دردناكی است.
كه مفسران، عبارت «ان تشیع الفاحشه» در آیه كریمه را به غیبت تفسیر كرده اند.
حضرت رضا (ع) از پدر بزرگوارش موسی بن جعفر (ع) نقل میكند كه امام صادق (ع) فرمود: ان الله یبغض البیت اللحم.
خداوند خانه ای را كه در آن گوشت وجود دارد، دشمن میدارد.
به امام عرض كردند كه ما گوشت را دوست داریم و خانه هایمان از آن خالی نیست. حضرت فرمود:
انما البیت اللحم البیت الذی تؤكل فیه لحوم الناس بالغیبه. [۶]
خانه گوشت، خانه ای است كه در آن گوشت مردم با غیبت، خورده میشود.
در روایتی دیگر از حضرت آمده است كه پیامبر اكرم (ص) در شب معراج به آتش جهنم نظر افكند و دید گروهی مشغول خوردن مردار هستند. به جبرئیل فرمود: اینها چه كسانی هستند؟
جبرئیل پاسخ داد: اینها كسانی هستند كه گوشت مردم را میخورند. [۷]
میبینیم در قران وروایات چقدر عمل غیبت کریه وزشت بیان شده است خدا کند که خواندن این مطالب تاثیر مثبتی برما داشته باشد تا زبانمان را موقع غیبت کنترل کنیم..در ادامه به ادامه این روایات توجه کنید......
