* گروه مديريت خدمات بهداشتي درماني، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكى همدان
چکیده:
مقدمه: يکي از مفاهيم قابل توجه در ارگونومي رويکرد طراحي شغل مي باشد. صاحب نظران معتقدند تلفيق ماکروارگونومي و طراحي شغل مي تواند منجر به ارتقا بهره وري در سازمان گردد. لذا اين پژوهش با بررسي ارتباط عوامل طراحي شغل، عملکرد و رضايت شغلي انجام شد.
روش کار: اين مطالعه توصيفي-تحليلي در يکي از بانک هاي شهر همدان صورت گرفت. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي طراحي شغل، رضايت شغلي و شاخص عملکرد بانک استفاده گرديد. براي تعيين ارتباط بين دو متغير نيز از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد رويکرد انگيزشي، کمترين رويکرد (3.8%) و رويکرد مکانيکي، رويکرد غالب (74.7%) در شعب بوده است و اکثريت شعب وضعيت متوسطي از لحاظ رضايت شغلي داشته اند. همچنين بين طراحي شغل (رويکرد انگيزشي و رويکرد ادراکي) و رضايت شغلي همبستگي مثبت معني داري وجود دارد. به علاوه نتايج نشان دادند که بين طراحي شغل (رويکرد انگيزشي) و رضايت شغلي با عملکرد نيز همبستگي مثبت معني داري وجود دارد (p=0.05).
نتيجه گيري: با توجه به نقش طراحي شغل در رضايت شغلي و عملکرد کارکنان، مي توان اظهار داشت که طراحي مجدد شغل به سمت رويکرد انگيزشي و توجه به اصول ارگونومي در محيط کار مي تواند در بازدهي و بهره وري سازمان نقش موثري ايفا نمايد.