زمان بلوغ شرعی و تکلیف
جمعه 22 اسفند 1393 11:36 AM
نشانه بلوغ یكى از سه چیز است: (اوّل) روییدن موى درشت زیر شكم بالاى عورت در پسر. (دوم) بیرون آمدن منى. (سوم) تمام شدن پانزده سال قمرى در پسر، و تمام شدن نُه سال قمرى در دختر، و خون حیض دیدن در مورد دخترى كه معلوم نیست نُه سال او تمام شده یا نه. آیةالله العظمی وحید خراسانی دام ظله.
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، گلپایگانی، اراکی، تبریزی، بهجت، فاضل لنکرانی، امام خامنه ای، شبیری زنجانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، سبحانی، صافی گلپایگانی، مظاهری: نشانه بالغ شدن {دختر یا پسر}، یكی از سه چیز است: اوّل: روییدن موی درشت زیر شكم بالای عورت دوم: بیرون آمدن منی. سوم: تمام شدن پانزده سال قمری در مرد و تمام شدن نه سال قمری در زن.
نشانه بلوغ در دختر، تمام شدن نه سال قمری است و در پسر یكی از سه چیز است اوّل: روئیدن موی درشت در زیر شكم بالای عورت. دوم: بیرون آمدن منی. سوم: تمام شدن پانزده سال قمری.
نشانه بلوغ یكى از سه چیز است: (اوّل) روییدن موى درشت زیر شكم بالاى عورت در پسر. (دوم) بیرون آمدن منى. (سوم) تمام شدن پانزده سال قمرى در پسر، و تمام شدن نُه سال قمرى در دختر، و خون حیض دیدن در مورد دخترى كه معلوم نیست نُه سال او تمام شده یا نه.
سایر سـوال ها در این مورد از آیةالله العظمی امام خامنه ای دام ظله:
پاسخ: معیار، سال قمرى است.
پاسخ: با احتلام، حکم به بلوغ او مىشود زیرا احتلام شرعاً از نشانه هاى بلوغ است.
پاسخ: مجرّد احتمال اینکه آن دو نشانه زودتر ظاهر شده اند، براى حکم به بلوغ کافى نیست.
پاسخ: مجرّد جماع بدون انزال و خروج منى از نشانه هاى بلوغ نیست، ولى باعث جنابت مىشود و واجب است هنگام رسیدن به سن بلوغ غسل کند و تا زمانى که یکى از نشانه هاى بلوغ در فردى تحقق پیدا نکرده، شرعاً حکم به بلوغ او نمىشود و مکلف به احکام شرعى نیست و کسى که در کودکى بر اثر جماع جنب شده و سپس بعد از رسیدن به سن بلوغ، بدون انجام غسل جنابت نماز خوانده و روزه گرفته، واجب است نمازهاى خود را اعاده کند، ولى در صورتى که جهل به جنابت داشته، قضاى روزه هایش واجب نیست.
پاسخ: این خون علامت شرعى بلوغ دختر نیست و حکم حیض را ندارد هر چند صفات آن را داشته باشد.
در مسئله جواز احتیاط به جهت خلافى بودن آن باید یا مجتهد باشد یا مقلّد.
بیشتر قریب به اتفاق از فقهای شیعه در عمل به احتیاط قایل به جواز هستند، ولی مکلّف باید به کیفیت احتیاط از روى اجتهاد یا تقلید آگاه باشد. (محدث قمی، شیخ عباس، الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج1، ص 7، مسأله 2؛ محمد حسن بن باقر بن عبد الرحیم؛ مجمع الرسائل (المحشى لصاحب الجواهر)، ج 1، ص 7؛ یزدی، سید محمد کاظم بن عبد العظیم الطباطبائی، سوال و جواب (للسید الیزدی)، متن، ص 8 و 9 ، العروة الوثقى (المحشى)، ج 1، ص 14)
در پاسخ بخش اول سوال شما یعنی عدول از یک مرجع تقلید به دیگر باید بگوئیم اگر انسان از ابتدا بر اساس موازین و معیار های شرعی که در رساله های عملیه آمده است مرجع تقلید خود را انتخاب کرده باشد عدول به مجتهد دیگر در صورتی جایز است که یقین پیدا کند مجتهد دوم اعلم است اما اگر هر دو مساوی باشند آیت الله مکارم شیرازی دام ظله فرموده اند: در خصوص مسائلی که تقلید (عمل) کرده، رجوع به مساوی جایز نیست. (مکارم شیرازی دام ظله، استفتائات، ج 2، س 14 و ج 1، ص 26؛ استفتائات، ج 2، س 12) بنا بر این در مسائلی که تا کنون عمل نکرده است می توان به مرجع تقلید دیگر عدول کند.
همچنین نظر حضرت آیة الله خامنه ای دام ظله این است که: "بنابر احتیاط واجب، رجوع به مساوی جایز نیست. (آیة الله خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 31) بنا براین چون حضرت آیة الله خامنه ای دام ظله در این مسأله احتیاط واجب کرده اند شما می توانید به فتوای آیت الله مکارم عمل کنید و از آنجا که بر طبق نظر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم این دو مرجع بزرگوار از نظر علمی مساوی هستند شما می توانید در مسائلی که به فتوای آیت ا... مکارم عمل نکرده اید، به آیة الله خامنه ای دام ظله عدول کنید. همچنین اگر تا کنون به مسأله خمس عمل نکرده اید و تا کنون خمس نپرداخته اید می توانید در مسأله خمس از آیة لله بهجت ره تقلید کنید. زیرا مدرسین حوزه علمیه قم همه این بزرگواران را از نظر علمی در یک سطح و مساوی می دانند.
جواب: انسان وقتی به سن تكلیف رسید واجب است یكی از مراجع معظم تقلید را به عنوان مجتهد و مرجع خود انتخاب و طبق فتوای ایشان به وظیفهی خود عمل نماید. بنابراین فتوای مرجع تقلید را میتوانید با مطالعهی رسالهی توضیح المسائل ایشان به دست آورید. (توضیح المسائل امام خمینی(ره), م5)