فناوری نانو برای ساخت ابرانسان
جمعه 1 اسفند 1393 9:43 AM
فناوری نانو می‌تواند ماهیچه‌های قوی‌تری به ما بدهد، عمر سلول‌های مغزی‌مان را 3 تا 4 برابر بیشتر کند و نمایشگری مجازی درون چشم‌هایمان بگذارد. همچنین زخم‌ها و حتی آسیب‌های نخاعی را زود درمان کند.
در دنیای بازی‌های رایانه‌ای و فیلم‌های علمی- تخیلی، بازار تقویت بدن انسان و تبدیل آن به چیزی فراتر از بدن‌های معمولی که ما می‌شناسیم، به واسطه پیشرفت‌های نوین از جمله فناوری نانو، حسابی داغ است. اما آیا این گونه تغییرات و پیشرفته‌سازی بدن انسان، فقط به داستان‌ها و بازی‌های رایانه‌ای محدود می‌شود؟ در واقع شاید این‌طور نباشد! بحث بر سر استفاده از فناوری نانو برای تقویت بدن انسان، یک بحث تفریحی نیست.
به گزارش دیسکاوری، ابزارهایی از این دست، زودتر از آن که شما تصورش را می‌کنید، وارد زندگی واقعی خواهند شد! در سال 2007/ 1386، اولین سیاهه محصولات فناوری نانو نشان داد که درسراسر جهان، در حدود 500 محصول، از جمله مواد غذایی، پوشاک و لوازم بهداشتی، در ساخت خود از فناوری نانو بهره گرفته‌اند. امروزه استفاده از فناوری نانو در تهیه بسیاری از ملزومات زندگی روزمره ما حسابی جا باز کرده است. همچنین پزشکی نانو، سهم مهمی در درمان اختلالات متفاوت دارد و در آینده‌ای نزدیک، انتظار پیشرفت‌های بسیار بیشتری در این زمینه وجود دارد.
اما فناوری نانو واقعا می‌تواند به ما کمک کند قوی‌تر شویم، یا این که روی مغز ما تاثیر بگذارد و از ما فرد متفاوتی بسازد؟ در این مطلب، می‌کوشیم پاسخ این سوال را پیدا کنیم.
اگر آن‌قدر سرتان شلوغ است که وقتی برای رفتن به باشگاه‌های ورزشی ندارید، شاید فناوری نانو بتواند در حفظ تناسب اندام به شما کمک کند. در واقع فناوری نانو می‌تواند فراتر از هر رژیم غذایی از ما یک فرد متناسب بسازد.در سال 2006/ 1385، محققین دانشگاه تگزاس اعلام کردند که موفق شده‌اند ماهیچه‌های مصنوعی با سوخت هیدروژن و الکل بسازند که 100 برابر قوی‌تراز ماهیچه‌های طبیعی است و قادر است صد برابر بیشتر کار کند. با مطالعات متنوع بر روی ماهیچه‌های مصنوعی و همزمان، سلول‌های سوخت، می‌توان به طیفی از دستاوردها، از ماهیچه‌های مصنوعی گرفته تا روبات‌های خودکار رسید.
اگر فناوری نانو می‌تواند به شما بدن قوی‌تری بدهد، آیا می‌تواند از شما فرد باهوش‌تری هم بسازد؟البته هنوز داشنمندان به چنین نتیجه‌ای نرسیده‌اند. اما به گفته مهندسان زیست‌پزشکی دانشگاه میشیگان، استفاده از فناوری نانو در مغز می‌تواند به درمان طیف وسیعی از اختلالات، از ناشنوایی و نابینایی گرفته تا اختلال پارکینسون کمک کند.همچنین استفاده از فناوری نانو، به انتقال مستقیم اطلاعات به مغز افراد کمک می‌کند. این نتیجه را مهندسین ارتباط از راه دور، در حال انجام یک آزمایش عجیب در مورد تلگراف و تلفن، به دست آورده‌اند!
شاید در فیلم‌ها دیده باشید که یک نفر با استفاده از لنزهای تماسی در چشمش، می‌تواند دنیایی مجازی را در برابر خود ببیند. اما در واقع محققین دانشگاه واشنگتن مدتی است مطالعات خود را برای تولید چنین لنزی شروع کرده‌اند. آن‌ها می‌خواهند به لنز، یک مدار درونی اضافه کنند.
با استفاده از سیم‌های فلزی با ضخامت تنها چند نانومتر، می‌توان این فناوری را روی لنزهای تماسی نصب کرد. بدین ترتیب، استفاده از چشم‌های طبیعی‌مان راحت‌تر خواهد بود!محققین باور دارند که به زودی نمایشگر مجازی خود را معرفی خواهند کرد، البته به این زودی انتظار کیفیت تصویر خیلی بالا از آن نداشته باشید!
از این که دائم به دنبال پریز برق یا کابل یو.اس.بی برای شارژ موبایل، دوربین یا سایر ابزارهای خود بگردید خسته شده‌اید؟ خب، به زودی خودتان باتری همه آن‌ها خواهید بود، آن هم به کمک فناوری نانو.محققین دانشگاه کالیفرنیا و آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی، راهکار تازه‌ای برای شارژ ابزارهای شخصی ابداع کرده‌اند. در این روش، با استفاده از سیم‌های نانو، انرژی که بدن شما به صورت گرما از دست می‌دهد، منبع انرژی می‌شود.از همین فناوری می‌توان در بهره‌گیری از گرمای حاصل از سایر منابع، برای شارژ استفاده کرد. گزارش‌ها حاکی از هدر رفتن حدود 15 تریلیون وات انرژی از موتورها، بخار و توربین‌های گازی به صورت گرما است. چرا از این انرژی محیطی استفاده نکنیم؟
گاهی درمان کامل جراحت پوستی و یا بافت ماهیچه‌ای، هفته‌ها طول می‌کشد. آسیب مغز یا سلول‌های عصبی ممکن است هرگز درمان نشود.خبر خوب این که با پزشکی نانو، هیدروژل‌های حاوی ذرات نانو، می‌تواند در بافت آسیب دیده رگ‌های خونی تازه ایجاد کند و سلول‌های بنیادی را تحریک کند تا بافت مرده را با سلول‌های تازه درمان کنند. بدین ترتیب، آسیب‌های مغزی و استخوانی هم درمان خواهند شد.این ژل، ساخته دانشمندان دانشگاه سلمون است و هنوز سال‌ها مطالعه و آزمایش بر روی حیوانات و بعد انسان‌ها برای آغاز استفاده عمومی از آن لازم است.جراحت‌هایی که به سیستم عصبی یا نخاع آسیب می‌زنند، دشوارترین جراحت‌ها برای درمان هستند. اما فناوری نانو می‌تواند درهای تازه‌ای به روی بازسازی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده برای ما بگشاید. همچنین ابداع دیوید نیسبت از دانشگاه موناش، استفاده از فناوری نانو برای برانگیختن سلول‌های بنیادی را در بر می‌گیرد که امیدی تازه برای درمان پارکینسون است.
علاوه بر درمان آسیب‌ها، فناوری نانو می‌تواند امیدی برای مبازه با پیری و در نتیجه عمر طولانی‌تر باشد. دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن ژل نانویی ساخته‌‌اند که سلول‌های بنیادی را تحریک می‌کند و غضروف‌های از بین رفته در مفاصل را دوباره می‌سازد. با بالا رفتن سن، غضروف‌ها از بین می‌روند و افراد مشکل دردناکی پیدا می‌کنند که درمان آن بسیار هم مشکل است.از سوی دیگر، دانشمندان دانشگاه مرکزی فلوریدا، در مطالعه‌ای جداگانه به این نتیجه رسیده‌اند که با استفاده از مواد نانوی صنعتی، می‌توانند عمر سلول‌های مغزی را سه یا حتی چهار برابر بیشتر کنند. چنان که آن‌ها ادعا می‌کنند، بدین ترتیب، می‌توان عمر افراد را بیشتر کرد، در حالی که کم‌تر از بیماری‌های مربوط به افزایش سن رنج ببرند.
امسال، حدود 1.5 میلیون بیمار مبتلا به سرطان جدید تشخیص‌گذاری شده‌اند. بنابراین شکی نیست که یکی از مهم ترین کاربردهای فناوری نانو برای بهبود سلامت بشر، تشخیص، کنترل و درمان انواع مختلف سرطان است.از انتقال داروها به هدف گرفته تا حمله مستقیم کرم‌های نانو به رشد تومور، امروزه دانشمندان می‌کوشند از فناوری نانو برای حمله درست و دقیق به سلول‌های سرطانی استفاده نمایند.
